Rages of Sin – Divergence

Een conceptalbum kan een bepaald verhaal vertellen. Het kan echter ook een bepaald dieper thema hebben. Deze plaat van de Haagse metalband Rages of Sin valt in de laatste categorie.
De namen van de tracks van het album klinken erg hetzelfde. Neem bijvoorbeeld de vier tracks Defeasance, Deference, Dalliance, en  Deviance
Waar Defeasance vrij straight death metal is, horen we op Deference een crushing openingsriff die me doet denken aan Megadeth. De vocalen zijn clean, en er is meer groove. Defiance opent opvallend rustig maar bouwt op naar een verrassende grunt. De computergeluidjes waar Dalliance mee opent zag je dan op de andere nummers ook niet bepaald aankomen. Zo speelt het hele album eigenlijk met je verwachtingen. En hoewel de ondergrond van het album toch wel in de death metal ligt zijn de invloeden van andere subgenres talrijk.
Wat deze band dan ook tracht te illustreren is dat dingen vaak anders zijn dan je in eerste instantie denkt. Vandaar de albumtitel Divergence; divergentie oftewel afwijking.
Met muzikaal vakmanschap wordt dit idee gedurende achts track vakkundig uitgewerkt. Het mag indrukwekkend genoemd worden dat zoveel stijlen, zeker in de vocals, beheerst worden. Het risico van de variatie die het album kent kan  zijn dat het grotere metalpubliek niet precies weet wat ze er mee aan moeten vangen. Voor de meer avontuurlijke liefhebber valt er echter genoeg te genieten.