Deze review begint met een excuus dat ik achter de feiten aan loop. Niet dat het debuutalbum allang uit is in ons land maar omdat de shows in Winston en het Paard van Troje inmiddels achter de rug zijn. Na de eerste nummers gehoord te hebben kan ik mezelf wel voor de kop slaan. Raglans heeft potentie, dat hoor je meteen.
Raglans is in 2011 in Dublin opgericht. Na drie jaar brengen ze in hun thuisland Ierland hun debuutalbum uit wat meteen hoge ogen gooit. Een #5 notering in de Irish Album Chart en een nummer één notering in de Irish Indie Chart zijn een mooie beloning voor het harde werk. Na het succes in Ierland is er besloten om dit titelloze debuut ook in de Benelux uit te brengen.Er gaat niet direct een belletje rinkelen bij de naam van deze band maar helemaal onbekend zijn de heren niet in Nederland. Eerder dit jaar stonden ze op Eurosonic en in september waren ze support act voor Lifehouse in o.a. Tivoli Vredenburg.
Het album opent met het catchy ‘Digging Holes’ dat meteen met het refrein begint. Het is veelbelovend en zet de toon voor de rest van het album. De muziek van de heren kenmerkt zich door aanstekelijke melodieën en een hoog meezinggehalte. Op de een of andere manier hebben de nummers een positieve invloed op mijn gemoedstoestand en ik betrap mezelf er zelfs op dat ik niet stil kan blijven zitten. Erg inventief klinkt het allemaal niet maar het is o zo goed gespeeld. Het geheel klinkt wel ietwat braaf. Door de vele koortjes doet het me bij vlagen denken aan een soort boyband die de rock n roll richting opzoekt. Ook hoor ik punkinvloeden terug in bijvoorbeeld (Lady) Roll Back The Years maar over het algemeen is dit rock ’n roll die ons vrolijk stemt.
Al met al een meer dan geslaagd debuutalbum met een hoop hitpotentie. Nu baal ik dat ik de shows gemist heb. Maar als ik het goed inschat komt er nog wel een kans want dit klinkt naar meer. Ik hou ze in ieder geval in de gaten.
Gentlemen Recordings
Raglans Facebookpagina
Raglans
331
vorig bericht