Tijdens het afgelopen festivalseizoen liet het Belgische Ramkot al een voorbode horen van nieuwe muziek die aantocht was. Dat album Rosa verscheen afgelopen november en kreeg lovende recensies, waarna uiteraard een nieuwe clubtour niet kon uitblijven. Weten de heren uit Gent net zoveel indruk te maken als tijdens hun shows op Pinkpop en Lowlands? Wordt Ramkot het nieuwe next best thing? Een goedgevuld Doornroosje was de plek waar het allemaal moest gaan gebeuren!
Bij binnenkomst bij Doonroosje in Nijmegen leek het een rustig avondje te worden, sterker nog er stond maar een handjevol publiek in deze grote zaal, maar voordat de lichten doofden en supportact Oproer het podium kwam opwandelen was er gelukkig alsnog een grote opkomst. Naast de hoofdact bleek ook het voorprogramma uit België te komen, sterker nog de bands zouden praktisch met elkaar meegereden kunnen zijn. Muzikaal zijn Ramkot en Oproer wel totaal verschillend. Daar waar het hoofdprogramma al duidelijker een stijl heeft gekozen was dat bij Oproer wat lastiger te duiden. De heren hebben diverse voorliefdes qua muziek en hadden deze allemaal in hun set proberen te stoppen, waarbij de band het meest indruk maakt met de nummers waarin vooral de elektronische instrumenten zich mochten laten horen. Tijdens deze nummers deed overigens de techniek ook een extra duit in het zakje door een geweldige lichtshow neer te zetten. Oproep zou er goed aan doen om een keuze te maken qua stijl, laat zien wie je werkelijk bent. Kies voor een stijl, maar ook zou het de band beter maken om ook eens de lengte van de nummers onder de loep te nemen. Een aantal tracks bleven maar onnodig doordenderen en het publiek verloor dan ook regelmatig de aandacht.
Iets voor half tien doofden de lichten opnieuw in Doornroosje en onder muzikale begeleiding van The End van The Doors kwamen de heren van Ramkot het podium bestormen en trakteerden het publiek in Nijmegen op een stevige pot stonerrock. Vergelijkingen met bands zoals Queens Of The Stone Age en Royal Blood waren al snel gemaakt, maar ook invloeden van waarempel Triggerfinger en zelfs Nijmeegs trots De Staat waren al gemaakt. Ramkot plukte overal de vruchten van en deed dat dan ook zeer vermakelijk. Is het allemaal nog wel zo origineel? Nee, helemaal niet, klinkt het wel lekker? Hell Yeah! Ramkot speelde vol vuur en liet graag horen wat er dus allemaal op dat nieuwe album Rosa staat. Aan enthousiasme ook geen gebrek, maar ergens realiseerden de heren het niet dat zeggen dat ze binnenkort ook in Arnhem spelen niet heel gepast is in Nijmegen. Ergens haalden ze ook wel weer de lachers op hun hand, maar de grap “Of we wel wakker zijn Doornroosje” leek wel iets te veel ingestudeerd, alsof ze de hele dag al met sprookjeswoordgrappen in hun hoofd rondliepen. Wel waren de heren enorm trots om weer in Nijmegen te mogen spelen en vooral omdat de heren na Merleyn en de kleinere zaal van Doornroosje nu eindelijk in de grote zaal mochten staan.
Ramkot speelde dan ook een prima set waarbij het publiek regelmatig met het hoofd meeknikte op het ritme en de vuisten de lucht in liet gaan. Tijdens het afgelopen festivalseizoen speelde Ramkot slechts een paar nieuwe nummers en leunde vooral op nummers van de oudere albums en ook vandaag werd het “oude spul” niet vergeten en dat bleek perfect bij de rest te passen. Daarnaast blijft het ook een bijzonder schouwspel, wat kan een trio een vol geluid neerzetten. Frontman Tim Leyman bleek ook de ideale leider van dit geheel, de zang paste perfect en ook had hij het talent om wat te kunnen schreeuwen. Ramkot speelde dan ook een heerlijk energieke set en de band nodigde ook meteen iedereen uit om na de show bij de merch langs te komen. Dat einde kwam echter sneller dan verwacht. Too Late zou een prima setcloser zijn, maar de band speelde er direct albumtitel Rosa achteraan, waarna nogmaals The End van The Doors klonk. Het vermoeden was vervolgens waar, hoewel het publiek bleef juichen om meer bleef een toegift uit. Wie hoopte dat Ramkot echt een vele langer show zou spelen dan op de festivals kwam bedrogen uit, zelfs de speelduur van een uur en een kwartier werd niet gehaald.