Red Dragon Cartel – 013 (Tilburg) 20-5-2014

De laatste keer dat gitarist Jake E. Lee te bewonderen was op een Nederlands podium is ruim 30 jaar geleden!! Dat was in 1983 in een matig gevulde IJsselhal in Zwolle toen hij nog in de band speelde van Ozzy Osbourne. Lee was het jaar daarvoor toegetreden tot de band van Osbourne die altijd een neus heeft gehad voor talent. En talent had Lee in overvloed.
Na de prima albums Bark at the moon (1983) en The ultimate sin (1986) was Lee’s naam gevestigd maar werdt hij toch volkomen onverwacht ontslagen door Osbourne. Zeker gezien het succes van The ultimate sin en Lee’s onmiskenbare aandeel daarin was dat een opmerkelijke beslissing. Lee richtte daarna de blues georiënteerde hardrockformatie Badlands op. Het gelijknamige debuutalbum uit 1989 (met o.a. zanger Ray Gillen en de latere Kiss drummer Eric Singer) is nog altijd een klassieker.
Mede door het veranderde muziekklimaat raakt de carrière van Lee nogal in het slop. Badlands valt uiteen en Gillen overlijdt later aan de gevolgen van Aids. Daarna wordt het akelig stil. Op enkele soloalbums en gastbijdrages na lijkt Lee van de aardbodem te zijn verdwenen. In januari van dit jaar was daar echter ineens het album van zijn nieuwe band Red Dragon Cartel. Een stevige hardrockplaat met veel moderne invloeden waarop ook nummers staan die muzikaal teruggaan naar zijn Ozzy periode. Gelukkig volgt er ook een tour en staat Lee eindelijk weer eens op een Nederlands podium.
De kleine zaal van 013 loopt dan ook gezellig vol en de heren hebben er zin in. Het optreden opent met een dampende uitvoering van The ultimate sin waarmee direct de toon is gezet. Lee is nog net zo bewegelijk als 30 jaar geleden en ook zijn gitaarspel is van grote klasse. Zanger Darren James Smith is goed bij stem al komt zijn podiumpresentatie soms iets te gemaakt over. Hij poseert gewillig voor alle fotografen en sommige uitspraken zorgen zelfs bij Lee voor gefronste wenkbrauwen. Aan de andere kant heeft het ook wel weer zijn charme.
Lee kampt het hele optreden met een ontstemde gitaar. Na ieder nummer moet hij de boel weer stemmen. Als hij ook nog eens een snaar breekt en zijn reserve gitaar krijgt aangereikt blijkt ook die hetzelfde probleem te hebben. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de hoge temperaturen op de warmste dag van het jaar tot nu toe. Lee laat zich echter niet uit het veld slaan en kan er alleen maar om lachen. Het enige nadeel is dat hij geen gebruik maakt van een stemapparaat en dus constant zijn gitaar staat te stemmen op momenten dat Smith een praatje met het publiek maakt waardoor hij soms niet te verstaan is. Het komt af en toe nogal amateuristisch over en eigenlijk Jake E. Lee onwaardig.
Het zijn echter de enige punten van kritiek want verder is het allemaal dik in orde. De setlist mag er zijn. De beste nummers van het Red Dragon Cartel album komen voorbij en gelukkig ook de nodige Badlands songs zoals het geweldige High wire en het mooie Sun red sun. Hoogtepunt is een lang uitgesponnen uitvoering van Rumblin’ train waarbij de vraag zich opdoet waarom Lee in hemelsnaam Badlands geen nieuw leven inblaast. Zonder de Red Dragon Cartel nummers tekort te doen spreken de Badlands songs toch veel meer tot de verbeelding en krijgen ook de meeste bijval.
Als toetje krijgen we nog de Ozzy klassiekers Bark at the moon en Rock ‘n’ roll rebel voorgeschoteld. Tijdens dit laatste nummer neemt Smith plaats achter de drumkit en neemt drummer Jonas Fairley de zang voor zijn rekening. Ondanks vele verzoekjes uit de zaal blijft het hierbij maar neemt Lee wel uitgebreid afscheid van zijn fans. Leuk avondje!