Kenmerkend voor het geluid van Red Eleven is de herinnering die teruggrijpt naar de jaren tachtig uit de twintigste eeuw. De single en titeltrack Handled With Chaos trapt daarmee meteen het album af. De synthesizer opent de compositie en is de kiem voor het totale geluid hier. Toch klinkt het niet gedateerd en weet Red Eleven als geen ander de muziekgeschiedenis te verwerken in het eigentijdse geluid waarbij invloeden van onder meer Sisters Of Mercy duidelijk aanwezig te zijn. Dat Handles With Chaos ook nog eens sterk is opgebouwd en een mooie stijgende lijn heeft naar een aantrekkelijk refrein is mooi mee genomen.
De zang is netjes neergezet en is in Before I Fall licht bescheiden aanwezig. Je krijgt als luisteraar wel een vol palet aan muziek voor je kiezen. De gitaarmelodie is subtiel aanwezig en beweegt zich/surft in golvende bewegingen op de stabiele ritmesectie. Belangrijk hier is het licht melancholische gevoel dat Before I Fall oproept. Daar ligt (voor mij) zeker de trigger bij deze compositie. Maar ik houd ook wel van krachtige elementen in muziek en dat komt in Universe mooi naar voren. Het is niet alleen lekker strak en powerful; er ligt ook nog eens een vette groove aan de compositie ten grondslag. Red Eleven leunt hier op de invloeden uit de nu-metal en dit karakter wordt extra geaccentueerd door de zangmelodie die zo bij het oude Faith No More weggelopen zou kunnen zijn, hoewel vergelijkingen met Seal zeker ook zouden passen. Ze houden deze vibe vast in Against My Will dat verrassend ondersteuning krijgt van een didgeridoo geluid. Het is de aanzet tot een vervolg van de groove dat in een aantrekkelijke rocksetting wordt aangeboden. Het ligt allemaal vrij gemakkelijk in het gehoor en dat is naar mijn mening ook de kracht van Red Eleven. Luister ook maar eens naar Nothing Left To Hide en Dark Water.
Zoals al gezegd pikt Red Eleven muziekelementen uit de ether die in de Scandinavische atmosfeer rondwaaien en maken daar hun eigen ding van. Zo schromen ze niet om lo-fi te beginnen in de single Starry Eyes. Het klinkt aanvankelijk als een huisopname en misschien daardoor krijgt het stemgeluid misschien extra body. Soms wat hoog ingezet, maar vooral aantrekkelijk in het diepe en warme timbre dat gebruikt wordt. Het klinkt een beetje als retrorock. Een tijd doorkabbelend bouwt het zich meer op en krijgt de passie meer de overhand. De overgang naar S.N.O.T. is dan weer lekker wanneer het melancholische karakter verandert in een uptempo rock and roll-geluid. Dit is vette rock en doet denken aan het Duitse The New Black dat eveneens het genre rock naar grote hoogte wist te verheffen.
Meebewegend met het geluid op het album krijg je nog wat rust in My Own Space. My Own Space beweegt zich traag voort in een mellow doch juicy tempo. Op een gegeven moment krijgt het van binnenuit een fikse injectie en barst het open terwijl het ritme in eenzelfde tempo blijft doorlopen. Via het eerder genoemde Dark Water sluit Half A Life, Full Circle het album af. In ruim zeven minuten krijg je nog één keer een meeslepende en innemende compositie over je heen waarin de intensiteit laveert op een langzaam ritme. Red Eleven speelt met de elementen wanneer ze het geluid van de saxofoon inbrengen. Het past allemaal in elkaar.
Handled With Chaos is een bijzonder album van een bijzondere Finse band die eigenlijk niet echt Finse muziek maakt. Het geluid op het album is vriendelijk, stevig rockend en meeslepend en biedt daardoor voldoende variatie om je van begin tot einde te vermaken.