Pys
Traag en meeslepend zijn de eerste kenmerken die te binnen schieten na het beluisteren van negen nummers op het nieuwe, tweede album van Red Mountains. In drie kwartier tijd laat de band de progressie horen die er gemaakt is na het uitbrengen van het debuutalbum Down With The Sun. Het nummer begint met drie wat langere nummers, Home, Rat King en Oak. Daarna volgt het langste stuk van het album, het bijna tien en een halve minuut durende Endless Ocean. De nummers worden overheerst door lange gitaarsolo’s en dito gitaar riffs. Oak is een wat luchtiger nummer met wat minder nadruk op de gitaar. Het blijkt de enige uitzondering te zijn, de andere nummers zijn allemaal op hetzelfde uitgangspunt gebaseerd, trage melodieuze melodielijnen met donker gitaarwerk en een solide baswerk. Dat wil niet zeggen dat het album eentonig is, integendeel. De band weet voldoende variatie binnen de nummers te creëren om interessant te blijven. Let bijvoorbeeld maar eens op het stukje piano in het nummer Returning. Rat King is al eind april uitgebracht als single om het album te promoten, ruim vier maanden voordat het album echt uitkwam.
In vergelijking met het debuut is dit album donkerder en zwaarder qua geluid. Met deze negen nieuwe nummers bewijst Red Mountains geen eendagsvlieg te zijn.