Een flinke portie stevige trash metal, maar dan net even anders. Deze keer is het female fronted.
Er zijn muzikanten die huiveren van de term female-fronted, maar voor Red To Grey is het een zogenaamde UPS, een Unique Selling Point. Zoveel trash metal bands zijn er niet met een zangeres als frontvrouw. Zangers Gaby Weihmayer laat horen dat het zeker kan. Verder bestaat Red To Grey uit gitaristen Florian Botschek en Tino Bergamo, bassist Mandref Uidel Kollman en drummer Elmar Nuesslein. Het is alweer het derde studio album van de band, die tussendoor ook nog een live album uitbracht.
De band bestaat al sinds 1998 maar brengt slechts mondjesmaat een album uit. Het nieuwe album knalt uit de speakers. Meedogenloze gitaar riffs en beukende drums waarbij de vocalen van Weihmayer sterk overeind blijven. Er staan negen nummers op het album waarvan het titelnummer een instrumentale intro is voor de rest van het album. Het is een rustige melodie die na ruim twee minuten over gaat in het razendsnelle Hellburner. Uptempo riffs en lange uithalen domineren het nummer.
Met nummers als Trigger Of Lies, Fith en The Dead Walk blijft de band netjes tussen de grenzen van de trash metal. Af en toe zakt het tempo iets in en horen we een toon variatie bij Weihmayer waarbij ze ineens wat vriendelijker en toegankelijker klinkt. Maar de echte trash metal hoort natuurlijk uptempo, ruig en stevig dus daar ligt de nadruk op. Na bijna drie kwartier is de conclusie dat Red To Grey wederom een uitstekend album heeft afgeleverd.
Red To Grey – Balance Of Power
240
vorig bericht