Voorbeelden hiervan vind je helemaal terug in The Sound Of The Homeless Man, Beam It Up en de eerste single van het album Slave. Laatstgenoemd nummer heeft een vol geluid, ligt goed in het gehoor en heeft door een herkenbaar refrein inderdaad hitpotentie. Aan het nummer New York moest ik in het begin nogal wennen. De stevige ritmesectie zorgt voor een opwindend hoorspel en het nummer wint aan kracht naarmate het vordert. Helaas is dat niet het geval in Jane.. Daar mis ik wat, maar dat wordt goed gemaakt in het muzikaal en tekstueel Beautiful Nails. Een nummer dat weinig om het lijf heeft, maar de geest van rock and roll ruimschoots vertegenwoordigd. In Waiting ligt de rock and roll eveneens aan de basis, hoewel er in het refrein van punkelementen zijn toegevoegd, waardoor het geheel aan kracht wint. Bijzonder nummer op Damn Pretty is Man In The Tree. Muzikaal gezien een heerlijk nummer. Tekstueel raak ik wat in de war. Het nummer beschrijft een situatie dat mij doet denken aan een uitzending van Hart van Nederland, maar dan in rockvorm met een pulserend drumritme en stevig gitaargeluid in de basis, terwijl de basgitaar van Patrick de Kok daar nog een schepje bovenop gooit.
Damn Pretty is het album geworden waar ik op had gehoopt na de aanstekelijke EP Dirty Cash. Red Vultures laat horen dat zij weten hoe goede nummers geschreven dienen te worden. Het lijkt mij dat deze band live voor de nodige geslaagde avonden kan zorgen. Mijn dagen zijn inmiddels prettig gevuld met dit album. De passie voor goede rock druipt er vanaf.
http://www.redvultures.com
