Rex Brown – Smoke On This…

Soms gaan muzikanten die je bewondert een kant op waar je helemaal niets mee kunt. Ritchie Blackmore is voor mij zo’n muzikant. Vanaf het moment dat hij maillots en een kek mutsje ging dragen is ‘ie mij kwijt. De omgekeerde weg kan ook, zoals het bij Rex Brown het geval is.
Hij is vooral bekend als bassist van Pantera, een band die mij weinig deed in zowel de glam- als de metaljaren. Daarna was hij nog actief in Down en nu in Kill Devil Hill, ook twee bands die nooit tot het vaste menu gingen behoren bij mij. Maar nu heeft hij voor het eerst een solo-album gemaakt, en dat smaakt naar meer.
Brown blijkt niet alleen heel aardig gitaar te kunnen spelen, ook als zanger kan hij prima uit de voeten in het gekozen genre. Anders dan bij zijn andere bands is dat op Smoke On This… geen metal, maar heavy bluesrock met een randje grunge. Brown is misschien technisch niet de beste zanger, hij heeft voor dit genre de perfecte stem: een rauw randje, krachtig en met een fijne grom die de zangpartijen nog herkenbaar maken ook. De metalroots zijn overigens niet ver weg, want de bluesrock is vaak wel mod-der-vet. Hij schreef de songs met Lance Harvill, songwriter, producer en op dit album de sologitarist. Verder waren nog gitarist Joe Shadid en Accept-drummer Christopher Williams van de partij.
De eerste tracks zijn fijn maar nog wat dertien-in-een-dozijn. Vanaf Train Song komt de boel op eh… stoom. Wat een lekker nummer is dat! Het navolgende Get Yourself Alright begint met een stukje sitar(!), dat de leidraad blijft voor de rest van de track, die desondanks weer heel heavy is.
Vanaf dat moment blijven rustiger en heavier tracks elkaar afwisselen. Fault Line is een Stone Temple Pilots-achtige powerballad met een psychedelisch randje die precies op het goede moment de spanning er even afhaalt, waarna met What Comes Around… het gaspedaal weer wordt ingedrukt. Best Of Me is muzikaal bijna een soort Foo Fighters.
Zeker als een muzikant voor het eerst solo gaat, moet het verleidelijk zijn om niet te ver van de vertrouwde paden af te wijken. Het pleit voor hem dat hij dat juist wel doet. En hoewel niet alles even sterk is, is Smoke On This… gewoon een prima release, waar Brown en consorten trots op mogen zijn. Ik hoop in elk geval dat het geen eenmalig uitje zal blijken, want ik ben prettig verrast.
In september komt hij naar Duitsland, maar vooralsnog doet hij niet de rest van Europa aan. Gelukkig worden er in Duitsland ook opnamen gemaakt voor het WDR-programma Rockpalast.

Rex Brown website