Nederlandse hardcore. Eigenlijk al genoeg om mijn interesse te wekken. Tel daar een CD bij op met prima artwork en een prettig label, Shield Recordings en het is een must om hun nieuwe EP van een review te voorzien.
Helaas heeft ook deze plaat weer een introotje. Het lijkt wel alsof tegenwoordig er geen plaat meer gemaakt kan worden zonder. Ik ben er zo eentje die in boeken ook de proloog overslaat, dus ik zit er niet op te wachten. Maar goed, daarna barst het geweld los.
Het valt meteen op hoe heerlijk de stem van Louisa Steenbakker is. Het is knap om schreeuwend te zingen en toch melodieus te blijven klinken. Het is bijna onmogelijk hier geen vergelijkingen te trekken met hardcore rising stars Dying Wish en Gel. Een nummer als Echo zal zeker wel de liefhebbers van die bands aanspreken. Het heeft wat van hetzelfde tempo. Wat deze band weet te onderscheiden van die bands is het extra catchy en poppy karakter in de zin van Paramore en Turnstile zoals hoorbaar op bijvoorbeeld People Are Alike All Over. In die zien is er wel wat van het huidige Scowl in terug te vinden. Het zijn die elementen die de band ook interessant maken voor het minder hardcore minnend publiek. RITES durft duidelijk naast hard, ook wat zachter te gaan wat de originaliteit en replay waarde van de plaat ten goede komt.
Kwaliteitsplaat die zich zonder meer kan meten met buitenlandse acts in het genre. Ik ben fan!