Home » Ritual King – The Infinite Mirror        

Ritual King – The Infinite Mirror        

door Cor Schilstra
498 views 2 minuten leestijd

Vijf stevige (en lange) stoner tracks op dit album dat voor het genre een zeer overzichtelijk totaalgeluid heeft. Dit kan ook zeker een meerwaarde zijn als een stoner basis overgoten is met iets dat veel weg heeft van een soms smaakvol bluesy, en dan weer meer prog sausje. Dit kan zowel super melodieus als lomp en zwaar zijn, maar niet zompig of gruizig; het klinkt altijd glashelder.

Flow State kan je nog een beetje op het verkeerde been zetten, met akoestisch gitaar intro en grunge-achtige (beetje langdradige) structuur van de coupletpassages. Enkele momenten in dit eerste nummer verraden echter al dat de band (veel) meer in huis heeft. Worlds Devide vangt dan aan met een One Inch Man Kyuss groove, gooit er een paar lekkere hooks tegenaan en een vocale meerstemmige vertolking van de songtitel, waarna de riff zich doorzet en halverwege een mooi intermezzo met geweldig gitaarwerk tevoorschijn getoverd wordt. Ook de opbouw naar de spectaculaire afronding is zeer smaakvol. Vroeg jaren zeventig acid en psych invloeden zweven daarna vloeiend over in heftig groovende stoner in het navolgende Landmass.

Tethered kabbelt heel sfeervol voort de eerste anderhalve minuut waarin de spanning voelbaar is, waarna die plots ingetrapte distortion de boel in een heftig kolkend tussenstuk slingert en weer terugkeert naar die kabbel-modus met subliem baswerk en weer die bluesy details in iedere duidelijk hoorbare subtiele aanraking van gitaarsnaren. Zo ga je als luisteraar bijna twaalf minuten op een muzikale reis met precies goed getimede tempowisselingen en intermezzo’s, maar bovenal is dit zo’n nummer dat echt helemaal kan binnenkomen, waar je in kan verdrinken of compleet laten meevoeren. Afsluiter en titeltrack The Infinite Mirror begint weer uitermate subtiel, bijna fragiel, met Pink Floyd-achtige spanning en bouwt dan langzaam op naar een dreinend stuk, wat ik gewoonlijk best zou kunnen waarderen, maar omdat we al zo verwend waren door Ritual King in eerdere nummers, is dit bijna te gewoontjes. De gitaren laten ook aan het einde wel weer lekkere bijdragen horen. Al met al een heel fijne plaat van een band waar we hopelijk nog veel meer van gaan horen. Nu eerst deze op vinyl scoren en hopelijk de debuutplaat nog ergens proberen te vinden.

Kijk ook eens naar