Ongeluk komt in drieën. Of de duivel schijt altijd op één grote hoop. Twee uitdrukkingen die zeker van toepassing zijn op zanger/bassist Mariusz Duda van Riverside. Na het plotselinge overlijden van Riverside-gitarist Piotr Grudzinski afgelopen februari, verloor Mariusz ook zijn vader en voerde zijn huwelijk op de klippen. Mariusz weet al dit onheil om te zetten in een positieve muzikale energie. In november verschijnt het album van Meller Golyzniak Duda en Mariusz, maar ook toetsenist Michal Lupaj, zijn bezig met respectievelijk Lunatic Soul en een soloproject.
Eind oktober verschijnt ook Eye Of The Soundscape. Een album van Riverside dat helemaal niet Riverside-achtig klinkt, maar waar het viertal, met Piotr Grudzinski nog op gitaar, vond dat het gemaakt moest worden. Het is tevens een dubbelafscheid van een Riverside-tijdperk. Een Riverside-tijdperk dat gevolgd wordt door een nieuw tijdperk met de drie overgebleven leden.
Het dubbelalbum is een instrumentaal album waarop een aantal nummers staan die al eerder als bonusmateriaal op Shrine Of New Generation Slaves en Love, Fear And The Time Machine zijn verschenen, alsmede een nieuwe mix van Rapid Eye Movement en de single Rainbow Trip. Kenmerkend voor alle nummers is de ambient-achtige sfeer van de composities. Verwacht geen ‘liedjes’ op de beide albums, maar meer sfeerbeelden die auditief zijn weergegeven. Het draait om sfeer, om ritmische geluidsstromen, om hypnotiserende mantra’s die je meenemen op een muzikale trip. Soms in een repeterende beat (Sleepwalkers, Rainbow Trip, Shine), soms mooi en onheilspellend (Aether), dan weer new-age-achtig (Heavenland), maar altijd wonderschoon en met liefde en passie voor muziek. Dat straalt er af.
In een aantal nummers betrap ik me erop dat oude muzikale klanken me doen denken aan het werk van David Sylvian met Robert Fripp of Hoger Csukay. Zeker in Night Session part One en part Two zorgt de ambient hypnostijl en het geëxperimenteer met bijvoorbeeld de saxofoon en minimalisme voor dat gevoel.
Wegdromen kun je het beste in de wat langere composities zoals de single Where The River Flows, Eye Of The Soundscape en Rapid Eye Movement (mix 2016). Prachtig ook hoe het stemgeluid in de composities wordt gebruikt als instrument.
Het album Eye Of The Soundscape kun je op diverse manieren interpreteren. Als eerbetoon aan de overleden gitarist Piotr, als einde, of als begin. Feit is wel dat het album bol staat van prachtige muzikale landschappen en als zodanig ook beluisterd moet worden. Geen progrock van deze Polen deze keer, maar een instrumenteel hoogstandje dat je vastgrijpt en niet meer loslaat.
Riverside – Eye Of The Soundscape
311
vorig bericht