Robby Valentine – Het is totaal onbelangrijk wat de anonieme keyboard warrior ervan vindt

Twee jaar geleden bracht Robby Valentine zijn album The Alliance uit en had ik een interview met deze sympathieke zanger over het album en over de centrale thema’s in zijn muziek. Deze maand verschijnt de vinylversie van The Alliance is komt zijn (bijna) voltallige backcatalogus beschikbaar op diverse streamingplatforms. De release van de vinylversie is gepland voor 11 april in P3 Purmerend. Als gevolg van de maatregelen van de overheid ten aanzien van de bestrijding van het Coronavirus is het nog onduidelijk in hoeverre dat reëel is. Maar met de release van de vinylversie van The Alliance in het verschiet is een vervolginterview wel leuk.
Wat kun je over het album The Alliance zeggen van het moment van uitbrengen tot nu?
Dat er veel te weinig mee gedaan is en veel minder succes heeft opgeleverd dan ik hoopte. Ik ben daar erg gefrustreerd over. In mijn bescheiden eigen mening vind ik dat het album heel veel meer succes verdient dan dat het heeft gekregen. Daarom zie ik het uitbrengen van het vinyl als een nieuwe kans.
Waar kwam het idee vandaan om The Alliance nu op vinyl uit te brengen en weer te presenteren in P3 in Purmerend.
Het vorige album Bizarro World hebben we ook op vinyl uitgebracht en vooral nu vinyl weer populairder geworden is, vind ik dat het erbij hoort. En daarbij is het heel gaaf om te hebben, ook voor mezelf. Met uitklaphoes en alles. Mijn debuut CD is net niet meer op LP uitgekomen, de singles toen nog wel en eigenlijk is het mijn missie om tezijnertijd al mijn albums op vinyl uit te brengen. We hebben sinds 2014 vaak in P3 opgetreden en CD presentaties gehouden omdat het een fijne zaal is. Mooie akoestiek, ruim podium (allebei de zalen) en toffe mensen. Iedere keer nog was het altijd fantastisch gegaan daar. Dus  daarom doen we het weer daar.
The Alliance is nu ruim een jaar oud. Ik neem aan dat je al die tijd niet alleen bezig geweest met de uitgave of vinyl en je performance bij Ayreon. Ben je nog bezig geweest met andere muziek en/of projecten?
Met mijn geweldige band heb ik heel veel Queen tribute shows gedaan. Door het succes van de film Bohemian Rhapsody kregen we erg veel aanvragen voor die shows. Heel mooi natuurlijk maar de verhouding tot Valentine shows was een beetje zoek. Ik ben ook bezig met nieuwe songs, heb een Beatles cover album opgenomen waar qua release nog geen concrete plannen voor zijn. Ik heb een paar Queen songs opgenomen voor een toekomstige EP, support banden gemaakt met koortjes en keyboards van een aantal songs om onze Queen shows uit te breiden. We hadden een tijd geleden het plan om Black dog, van The Alliance uit te brengen als single met boek waarin tekeningen staan die de tekst uitbeelden. Gemaakt door Alisha Marell. Die zijn nu ook klaar dus daar moeten we ook nog een moment voor kiezen om uit te brengen. En ik ben voorzichtig begonnen met nummers van mijn eerste album opnieuw op te nemen.  Over het merendeel van dat album ben ik nooit tevreden geweest, had er een bloedhekel aan. Dit jaar is het 30 jaar geleden dat ik het opnam. Dat leek me een mooi moment om er aan te beginnen.
Je wordt geregeld (continu) gelinkt naar je hit ‘Over And Over Again’. Is dat een zegen of een vloek?
Een zegen. Dat is het enige nummer van mijn debuut CD waar ik nog steeds goed naar kan luisteren. En om een Top 6 hit gehad te hebben, vooral in de goede tijd van de muziek, ben ik erg trots op.
Hoe belangrijk is het voor je dat je backcatalogus nu online komt?
Ach, het hoort erbij. Voor mij zullen dit soort dingen altijd vreemd blijven, al dat digitale gedoe. Maar het is fijn dat de muziek weer wat zichtbaarder wordt. Ik bestond steeds niet online.
We hebben het vorige keer gehad over je centrale thema: ‘blijf trouw aan wie je bent.’ Ik heb sterk het vermoeden dat het in onze maatschappij met de diverse platformen voor sociale media zoals Instagram steeds moeilijker wordt om ‘uniek’ te zijn. Ervaar je dat ook zo? Ik kan me voorstellen dat ook jullie dochter haar eerst schreden op sociale media wil verkennen.
Dat is wel een toekomstige angst. Nu is het af en toe een tiktok maken of Meisje Djamila of Dylan Haegens nadoen, dat is allemaal erg schattig. Maar ze is nog maar 8, dus instafacetwitterbook gaat nog lang niet gebeuren. En als het aan papa ligt nooit. Tijdverspilling en slecht voor je ziel en creativiteit. Als mensen het moeilijk vinden om zichzelf te blijven of gewaagde dingen uit te proberen omdat ze bang zijn voor ‘haters’, lees de commentaren dan niet. Sluit je ervoor af. Het is totaal onbelangrijk wat de anonieme keyboard warrior ervan vindt. En het is ook niet belangrijk wat je vrienden ervan vinden. Ikzelf bijvoorbeeld lees alleen maar recensies over een album of concert als het een goede is. Niemand vertelt mij over slechte. Als ze dat wel doen doe ik mijn oren dicht en ga roepen: “ WAAWAAWAA!!!”. Want als ik het wel lees irriteer ik me vreselijk, word ik boos, krijg ik moordneigingen.. allemaal emoties die ik liever niet heb en alleen maar destructief werken.
De keerzijde van sociale media is de snelle manier om bijvoorbeeld je muziek aan de man te brengen. Heeft het posten op facebook e.d. je voordeel opgeleverd?
Dat zal best. Dat doet mijn geweldige vrouw allemaal. Als ik haar niet had was ik nergens.
Ik zag ook dat al je werk nu ook beschikbaar gaat zijn op alle streamingsdiensten. Ik hoor van artiesten een hoop commentaar op die diensten. Is het echt zo slecht of zijn we met z’n allen in de fuik van de streamingsdiensten gezwommen?
Het verdient geen flikker. Maar goed, de muziekindustrie is toch al kapot gemaakt door het internet. Alleen de echte die hard liefhebbers kopen CD’s en LP’s. Op deze manier kunnen er in ieder geval weer veel meer mensen in aanraking met de muziek komen.
Je had een prominente rol in de show van Ayreon afgelopen jaar. Hoe kwamen jullie op het idee om dit te doen?
Ik had op het album Into the electric castle wat ze gingen uitvoeren piano gespeeld. En Arjen wilde live zoveel mogelijk mensen die ook op die plaat te horen waren. Hij was zo tof om een mooie witte vleugel voor me te huren en mij ook de gelegenheid te geven om een solo te doen voordat de uiteindelijke song begon.
Hoe heb je het de vier keer ervaren om op dat podium te staan/zitten?
Hartstikke tof. Alleen was ik zo stom om de lat voor mezelf tijdens mijn solo te hoog te leggen. Ik wilde een groot deel van Flight of the Bumblebee erin verwerken en alle vier de keren ging ik gruwelijk de mist in en moest er al improviserend wat van maken. Ik had het tot in den treuren gerepeteerd en je kon me letterlijk ’s nachts wakker maken om het meteen te spelen. Maar tijdens elke show als ik mijn solo inzette kwam er een destructieve soort faalangst in me en kon ik totaal niet genieten. Bij iedere show, nadat die piano solo klaar was en het uiteindelijk nummer wat ik met de hele band meespeelde begon werd het voor mezelf pas leuk. Het was erg mooi om meegemaakt te hebben. En ieder avond een buiging van Arjen te ontvangen was natuurlijk helemaal ontroerend mooi. Helaas heb ik dat live nooit meegekregen omdat ik erg weinig kan zien.
Zou er nog een samenwerking met Arjen in het vat zitten wat jou betreft?
Als het iets zou zijn waar ik muzikaal gezien blij van word: natuurlijk. Altijd. Arjen is een fijne jongen en we hebben veel gemeen.
Wanneer ik het songfestival zou mogen organiseren, zou ik jou zeker op mijn lijstje zetten, zeker gezien je populariteit in bijvoorbeeld Duitsland en Engeland. Zou je het overwegen om een nummer te vertolken tijdens dit evenement?
Het zou me nog gaaf lijken ook. Alleen de show(s) dan. Al dat gezeik eromheen HAAT ik. Dat zou ik nooit kunnen en al helemaal niet kunnen opbrengen.
Zou je kunnen reageren om mijn volgende stellingen:
Het coronavirus en Bizarro World liggen niet ver van elkaar.
Nu je het zegt. Weer zoiets gruwelijks als doel de wereld te krijgen waar ze hem willen hebben.
Onze identiteit staat onder druk omdat we niets meer mogen van onze regering
Gelukkig maken we dat nog altijd zelf uit. Maar hoelang kan dat nog duren ?
Kleine poppodia zijn de basis voor de (Nederlandse) muziek
Daar kunnen bands en artiesten zich ontwikkelen. Net zo belangrijk is thuis je muziek op kunnen nemen.
Creativiteit moet richtlijn zijn en niet de financiële opbrengst
Dat vind ik zeker. Dat zou een veel mooiere wereld opleveren. Mensen die geïnspireerd iets moois maken vanuit het hart: muziek, kunst, televisie programma’s , films..en daardoor andere mensen inspireren.  Maar nee. Het draait allemaal om geld, geld , GELD.
Wat kunnen we tot slot nog verwachten van je na 11 april?
Hoewel we nog geen definitief nee hebben lijkt het me heel erg sterk dat het nog door zal gaan door de corona crisis. Ongetwijfeld zullen we een nieuwe datum vinden  om het opnieuw te doen. Daarbij wil ik hopelijk dit jaar nog mijn debuutalbum opnieuw opgenomen  en uitgebracht te hebben. Iets van 30 jaar Valentine. Maar dat zou ook nog volgend jaar kunnen, als ‘Over and over again’ 30 jaar is, of 2022, als mijn debuutalbum 30 jaar is. In ieder geval komt er een Beatles cover album en hopelijk veel live shows.
Dank je wel voor je tijd en heel veel succes.
Jij ook heel erg bedankt Maurice. Veel sterkte in deze vreemde tijd.