Rod Argent is een naam die menig psychedelic rock liefhebber wel wat zal zeggen. Naast zijn werk met The Zombies heeft hij met Argent ook wat hits gescoord, waaronder het bekende door KISS en Bill & Ted gecoverde nummer ”God Gave Rock and Roll to You”. Ik leerde zijn keyboardwerk kennen door het album ”Still Got That Hunger” van The Zombies. Zijn unieke geluid en songwriting in combinatie met de prachige vocalen van Colin Blunstone is fantastisch. Inmiddels kan ik ieder nummer van The Zombies zowat dromen en heb ik nu zelfs de eer gehad om hem te interviewen over het nieuwe album van The Zombies, Argent, zijn songwriting en meer.
We begonnen meteen bij het begin. Ik vroeg hem wanneer hij wist dat hij muzikant wilde worden en wie zijn muzikale invloeden waren.
Ronde mijn vijftiende ongeveer. Ik hield toen eigenlijk alleen van klassieke muziek totdat mijn neef, Jim Rodford (The Kinks / Argent), mij kennis liet maken met Bill Haley. Ik was daar nog niet helemaal van onder de indruk, totdat hij ”Hound Dog” gezongen door Elvis liet horen. Mijn blik op muziek veranderde. De zes maanden daarna wilde ik niets anders horen dan Rock & Roll. Waaronder Elvis, Little Richard en Jerry Lee Lewis. Ik heb nog steeds singles van Elvis in mijn jukebox. Toen ik elf was ben ik met mijn neef Jim naar mijn eerste concert geweest, toen kreeg ik het idee dat zodra ik oud genoeg was, ik zelf ook een band wilde beginnen.
Vervolgens ging het over zijn band The Zombies en de beginjaren van de band.
Toen ik vijftien was zat ik met gitarist Paul Atkinson op school. Nog geen week later hadden we samen een band opgericht. Onze originele bassist was vrienden met iemand bij ons op school. Iemand die kon zingen en gitaar speelde, dat bleek Colin Blunstone te zijn. Ik was toen nog de zanger van de band. Mijn neef had ons wat spullen uitgeleend en wij dachten dat we erg goed klonken. Achteraf vertelde hij me dat hij toen geen vertrouwen had in de band. Tijdens een pauze speelde ik iets op de piano en was Colin erg onder de indruk. Hij stond erop dat ik piano ging spelen in de band. Tijdens een andere pauze begon Colin gitaar te spelen en te zingen en daar was ik van onder de indruk. Toen werd ik de piano speler van de band met de voorwaarde dat hij de zanger werd. Dit gebeurde tijdens onze eerste repetitie, toen werden de rollen meteen al omgewisseld.
Ik wilde heel graag een professionele muzikant worden. We deden mee aan een Beat competitie, die we uiteindelijk ook hebben gewonnen. We hebben zelfs Jim’s band verslagen. Dat leverde ons een contract met Decca op. Uiteindelijk hebben we samen met een vriend van Chris White’s (onze bassist) familie die toevallig een producer was de single ”She’s Not There” opgenomen. Het werd al snel een nummer 1 single, we waren toen nog erg jong en naïef en dachten dat dit zo hoorde te gebeuren, we kwamen er al snel achter dat niet ieder nummer meteen een succes wordt.
Wat is het grootste verschil tussen spelen met Argent en The Zombies?
The Zombies gingen voordat Argent werd opgericht uit elkaar. Niet omdat we gedoe hadden met elkaar, maar omdat we waren opgelicht qua betalingen voor onze live optredens. Ik had veel van de succesvolle nummers geschreven en onze uitgevers betaalden Chris en ik alles uit. We wisten destijds ook niet dat we bijna altijd wel een nummer 1 hadden ergens op de wereld, het nieuws waaide destijds minder snel over. Op een dag verliet de gitarist de band, hij ging trouwen en had geen geld. Later kwamen we erachter dat we voor ruim 2 miljoen pond opgelicht door onze manager. Toen we uit elkaar gingen hadden we net onze kosten terugverdient. Chris wilde dat we zelf weer de baas waren over hoe onze nummers moesten klinken. We gingen naar onze producer en legde dit uit, hij heeft er toen voor gezorgd dat we Odessey and Oracle bij Abbey Road studios mochten opnemen. We begonnen daar net nadat The Beatles ”Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” hadden opgenomen. We waren erg blij met het resultaat en brachten de single ”Care of Cell 44” uit. Omdat het geen hit werd zijn we uit elkaar gegaan. ”Time of the Season” werd meer dan een jaar later wel een hit en precies 50 jaar later kregen we een plek in de Rock and Roll Hall of Fame.
Chris en ik wilde nog steeds muzikant blijven. We hadden beide genoeg geld om in Amerika een deal te sluiten. Die deal was snel gesloten. Chris wilde wel betrokken zijn, maar niet meer spelen, dus werd Jim lid van de band. Hij wilde met Colin een solo album maken, dat werd ”One Year”. We hadden met Argent meer creatieve vrijheid en ook met Argent hadden we succes.
Aangezien het over Argent ging was ik benieuwd of er plannen zijn om een 50th anniversary release van ”All Together Now” uit te brengen?
Er is een 50th anniversary release van ”One Year”, zowel Colin als Chris hebben een hoop Demo’s gevonden uit de tijd dat het album werd opgenomen. Die werden als bonus tracks uitgegeven. Colin liet me die nummers vorige week horen en ik was verbaasd te horen dat ik op meerdere van die nummers speelde. Voor de Argent albums zijn er geen plannen op het moment. Ik heb een zwak voor de eerste 2 Argent albums. Al was ik niet tevreden over het geluid. Een paar jaar geleden is er een Argent box set uitgebracht en hebben ze een prachtige remaster gedaan. Helaas is die box set niet meer te koop.
The Zombies zijn bezig met een nieuw studio album. Rod was erg tevreden met de nummers:
We zijn net klaar met het album. Ik heb 9 van de nummers geschreven en Colin heeft er ook 1 geschreven. Een aantal van die nummers zijn een aantal van de beste nummers die ik heb geschreven. Ik denk dat het album fantastisch klinkt, de mastering engineer die ik de nummers wilde laten mixen is daar nu mee bezig. Hij heeft ook gewerkt aan Paul McCartney’s ”Egypyt Station” wat een geweldig geluid heeft. Toen mijn vrouw en ik hier zes á zeven jaar geleden kwamen wonen heb ik een eigen studio laten bouwen. Deze studio is gebouwd door de man die de acoustics bij de Abbey Road studios heeft gemaakt. Ik heb nu een fantastiche akoestische kamer waar we een deel van de nummers hebben opgenomen. Vroeger stuurde bands zoals The Rolling Stones nummers naar radio stations om te kijken hoe het publiek erop zou reageren en hoe het op de radio zou klinken. Wij hebben ook wat nummers gestuurd en de reacties waren positief. Colin’s stem klinkt nog steeds goed en ik denk dat de band beter speelt dan ooit tevoren.
Daarop reageerde ik door het over het meest recente album van The Zombies te hebben. ”Still Got That Hunger” was mijn introductie met The Zombies en het is misschien wel mijn favoriete plaat van de band. Dat kon Rod erg waarderen. Waarop ik de vraag stelde hoe het nieuwe album gaat zijn in vergelijking met “Still Got That Hunger” aangezien je duidelijk hoort dat het een Zombies album is en toch vrij modern klinkt.
Ik vind het een goed album, net zoals op ”Still Got That Hunger” heb ik ook voor het nieuwe album de meeste nummers geschreven. De nummers op het nieuwe album zijn in mijn ogen zelfs beter. Het vorige album had een andere producer, dat zorgde er voor dat ik niet 100% tevreden was met alle nummers op ”Still Got That Hunger”. Het was toen namelijk ook zijn visie. Met dit album hebben wij daar de controle over en of het nu beter of slechter is, het is wel de visie van de band.
Er is niet echt een album van The Zombies dat precies hetzelfde klinkt als een ander album van de band. Toch hoor je duidelijk dat het een album van The Zombies is. Welke factoren zijn bepalend voor het herkenbare Zombies geluid?
Ik weet het niet precies, ik kan alleen over de nummers die ik heb geschreven spreken. Dat zijn overigens de meeste nummers van de band. Dat komt denk ik doordat het door dezelfde songwriter is geschreven. Ik schrijf nummers waar ikzelf tevreden mee kan zijn en tegelijkertijd beeld ik me in hoe de nummers gaan klinken wanneer Colin ze zingt. Omdat ik Colin al heel lang ken, weet ik precies welke noten hij het best kan zingen. Dat speelt zeker een rol, ook werken we altijd samen met alleen de piano en vocalen. Dit doen we voordat we de nummers aan de band presenteren en voordat we ze opnemen. Het moet altijd iets zijn wat werkt voor de band.
Wat is er anders aan het schrijven van de nummers waar u zelf ook op zingt? A Rose For Emily bijvoorbeeld.
Op het nieuwe album zit daar geen verschil in omdat mijn stem nu beter is dan vroeger. Een van de nummers op het nieuwe album genaamd ”Dropped, Realing and Stupid” begint met Colin die aan het zingen is en daarna zing ik een refrein. Bij het opnemen van ”As Life” zong Colin terwijl hij de hele band achter zich had staan, toen het mijn beurt was wilde ik mijn deel opnieuw zingen (ik had het vooraf al opgenomen), maar eigenlijk was ik al erg tevreden en was het niet logisch om dat opnieuw te doen. Het opnemen van het nummer duurde slechts 2 1/2 uur.
Zijn er bepaalde nummers die u geschreven hebt die vooral voor u erg belangrijk zijn?
Als we het over de hits hebben is ”She’s Not There” erg belangrijk. Dit was het eerste nummer wat ik schreef. Ik wist toen al dat het een hit ging worden, dus het verbaasde me niet toen het een no. 1 single werd. In de jaren 90 kwam ik erachter dat Elvis 3 van onze nummers in zijn jukebox had. ”Time of the Season” is ook een belangrijk nummer voor me, het duurde nog geen 3 uur om het instrumentale gedeelte op te nemen. Het terugluisteren van het nummer was magisch, ik snapte niet waarom het zo goed klonk, het klopte gewoon en het was ook het laatste nummer dat we voor ”Odessey and Oracle” opnamen. ”This Will Be Our Year” wordt vaak in films en reclames gespeeld en die nummers worden daarom ook voor ons belangrijk. ”As Far As I Can See”, een van de nieuwere nummers is een van mijn favoriete nummers. Ook daar heb ik laatst een remaster van gehoord die fantastisch klonk. Toen een van de producers waar we mee hebben gewerkt plotseling overleed in een auto ongeluk, gaf de priester op zijn begrafenis een toespraak en zei die een zin waar de tekst as far as I can see in voorkwam. Ik was toen ook al bewust van het ouder worden.
Wat hebben jullie het meest gemist aan live optreden?
We hebben recent een Abbey Road show gedaan waar we vier nieuwe nummers hebben gespeeld. Dat werd erg goed ontvangen en dat doet ons goed. Wij zijn al een dagje ouder en we zijn erg uitgeput van al dat touren. Een show is een hele dag werk, vaak is het middernacht wanneer we klaar zijn met spelen en het ontmoeten van fans en moeten we de volgende dag rond 7.00 opstaan. Wanneer de show begint, voelen we onszelf weer hetzelfde als vroeger. De connectie met het publiek, het samen spelen en de respons vanuit de zaal geven ons energie. Ook is het leuk om nieuwe bands die we hebben geinspireerd te ontmoeten.
Er is iets wat ik me al heb afgevraagd sinds ik dit verhaal heb gehoord, wat vond je ervan dat er een band was in Amerika die deden alsof ze de echte Zombies waren? Ik meen me te herinneren dat daar 2 leden van ZZ Top in speelden.
Ik vond het wel vermakelijk en zat er niet zo mee. Een aantal van de bandleden waren er niet echt blij mee. Volgens mij was vooral Paul er niet echt blij mee. Er waren meerdere Fake Zombies. Een van de bands zonder de leden van ZZ Top waren erg slecht. Toen ging er iemand naar de kleedkamers na een van hun shows om te zeggen dat ze The Zombies niet waren. Een van de leden deed alsof hij Hugh Grundy was. Hugh Grundy was de drummer en hun bassist deed alsof hij Hugh was. De persoon die deed alsof hij Hugh was werd toen met een pistool bedreigd, daarna hebben ze niet meer gespeeld. Toen ZZ Top dat deed was Argent al opgericht en waren we al met Colin’s solo album bezig. Er is toen veel aangeboden voor een The Zombies tour, maar dat zagen we niet zitten. Ik wist destijds niet dat een van de fake Zombies leden van ZZ Top had, daar kwam ik pas jaren later achter en daar zat ik niet mee.
Hoe is de meest recente The Zombies reünie tot stand gekomen?
Toen we met Brian Wilson speelden, speelden we met originele leden van The Zombies en leden die nu in The Zombies spelen begon dat denk ik een beetje. Toen we dat deden hebben we de harmonieën overdubbed, daar hebben originele leden van The Zombies mee geholpen toen. Dat klonk erg goed en het was erg leuk, al was het niet echt iets wat we heel lang wilden blijven doen. Later hebben Colin en ik samen het album ”As Far As I Can See…” opgenomen onder The Zombies naam, dat album was de brug naar The Zombies reünie. Dat album kwam in 2004 uit en sindsdien spelen we weer als The Zombies. We hebben toen met een orkest gewerkt en dat beviel ons erg goed. De combinatie van Colin’s vocalen met orkest sprak me bij het opnemen van zijn ”One Year” album al aan. Die combinatie past erg goed bij nummers zoals ”Memphis”.
Foto’s gemaakt door Alex Lake