Heerlijke naam om in Engeland de show te stelen. Cromwell doet het natuurlijk prima in de geschiedenisboeken. Dat de artiest in het echt Adam Cresswell heet maakt ‘de grap’ alleen maar leuker. De humor zit hem niet alleen in de naam van de plaat. Rodney’s English Disco brengt namelijk lichtvoetige electro/ synthpop op een bed van Kraftwerk synths. Nu is Kraftwerk Duitser dan Duits, dus dat wordt een dilemma. De Engelse pers doet, waarschijnlijk onder druk van de door Rodney Cromwell gekozen titel, moeite om de Engelse connectie te vinden en vergelijkt de muziek met de Pet Shop Boys. Mag, maar is niet zo relevant. De EP Rodney’s English Disco brengt toegankelijke electro/ synthpop die aardig klinkt, maar nergens boven de middelmaat uitstijgt. De muziek gaat ook nergens door de ondergrens, dus dat is een grote plus. Toch ontstijgt de muziek het gevoel van liftmuziek niet. Muziek die leuk klinkt, maar geen onuitwisbare indruk achterlaat. Heerlijk om naar te luisteren als je eigenlijk met andere dingen bezig bent. Een leuk statement, maar om echt boven de middelmaat en de hevige concurrentie uit te stijgen wordt er toch iets meer eigenzinnigheid en creativiteit verwacht. De potentie is er, nu de uitvoering nog.
Rodney Cromwell Facebook