Afgelopen maand verscheen Kalf, het nieuwe album van Roosbeef. Zangeres Roos Rebergen en haar band keren weer terug naar de bühne voor een flink aantal optredens. Tijdens een show van Roosbeef gebeurt er altijd wel iets speciaals. Of dat nu zit in de podiumpresentatie van de frontvrouw of een reactie vanuit het publiek, er is van alles mogelijk. We gaan het dan ook meemaken vanavond in de zaal van de W2 in Den Bosch.
De zaal is redelijk gevuld, maar zal niet uitverkocht raken. Roosbeef is geen alledaagse muziek en heeft een hoog Hate It Or Love It-gehalte. Er is geen tussenweg, waardoor we ervan uit mogen gaan dat het vanavond veelal uit liefhebbers bestaat. Zij zien als supportact G – De Singer-songwriter het podium betreden. Wie thuis al de website van deze artiest heeft bekeken kan hier weinig uit opmaken. Ja, het is een artiest uit het cabaret/kleinkunstwereldje en al snel wordt duidelijk wat deze act inhoudt. G krijgt een gitaardoos omgehangen en plugt deze in op zijn versterker. Ja, u leest het goed, een gitaardoos, zoals een verpakking van een speelgoedgitaar. Hij rommelt wat op deze verpakking en zingt wat absurde teksten. Van een muzikant is geen sprake, dit is pure waanzin! Naast zijn eigen rare liedjes wordt er ook een pijnlijke cover van The House of the Rising Sun opgevoerd. Deze act zou prima in een rariteitenkabinet passen, maar als supportact slaat het echt werkelijk nergens op. Een kwelling voor het publiek wat gedeeltelijk naar het cafégedeelte van de zaal loopt.
Na een snelle ombouw doven de lichten in de zaal opnieuw en betreedt Roosbeef het podium in Den Bosch. Applaus klinkt en de naam van de zangeres wordt al gescandeerd, Het publiek is er klaar voor en krijgt als opener Amerika voor de kiezen. Inderdaad een nummer van het nieuwe album en dit zal niet het enige nummer van Kalf zijn wat we te horen krijgen. Zangeres Roos is energiek en danst over het podium. In het eerste gedeelte van het optreden komen puur nieuwe nummers voorbij, die overigens perfect worden uitgevoerd. De band is goed op elkaar ingespeeld en weten elkaar continu uit te dagen om soms wat sneller te spelen. Het publiek geniet hiervan en her en der wordt er druk meegezongen en gedanst. Veel bezoekers blijken ook al kenners van het nieuwe repertoire.
Bij eerdere shows richtte Roos zich regelmatig tot het publiek, wat vaak lachwekkende momenten opleverde. Vanavond laat de zangeres die nu in Antwerpen woont vooral de muziek voor zich spreken. Na een half uur richt ze zich voor het eerst tot het publiek en speelt vervolgens een schitterende versie van Raak Mij Aan. De zaal van de W2 raakt in trance en luistert aandachtig. Tussen al het nieuwe door is er ruimte voor wat oudere materiaal, maar nummers van de debuutplaat Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten blijft uit. Die fase wordt overgeslagen. Misschien te veel gespeeld, er echt klaar mee. Helemaal niet erg, want op de show valt weinig tot niets aan te merken. Roos speelt zelf af en toe gitaar of neemt plaats achter de toetsen, maar ook haar bandleden blijken meerdere instrumenten te kunnen bespelen. In een rap tempo gaat de setlist erdoor heen en zo sluit Roosbeef haar reguliere set af met We Hebben Alles.
Gelukkig volgt er een toegift en heeft het publiek niet voor niets gejuicht. Ze begint met een nieuw nummer, wat zelfs nog niet op Kalf staat. Helemaal alleen speelt ze Rattenkop en vervolgens komt de band haar weer versterken om het publiek te voorzien van nog een paar nummers, waarbij de band tijdens Sirene helemaal losgaat. Roosbeef bewijst met een zeer strakke dynamische show weer helemaal terug te zijn!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
