Harde rock, stevige gitaren en scherpe melodische vocalen uit Italië.
Deze vijfkoppige band bestaat uit zanger Davide Balbi, gitaristen Enrico Tabanelli en Mattia Dardi, bassist Mattia Martini en drummer Simone Spadoni. Direct vanaf de eerste tonen komt er een vloedgolf van gitaargeweld uit de speakers. Stevige, heftige riffs geven de luisteraar geen rust. De zang van Balbi heeft nog net geen moeite om zich boven al dat geweld uit te werken. The Cage en Shiver zijn de twee eerste nummers van het album. Alle nummers op één na blijven net onder de vier minuten. Vier minuten onvervalste rockmuziek.
In Midnight Kiss en Change Direction weten de gitaristen hun instrumenten nog sneller te bespelen. Het uiterste van beide muzikanten wordt hier gevraagd, en zonder problemen ook afgeleverd. Negen nummers lang gaat het vol gan zonder ook maar één moment het tempo in te laten kakken. In het slotnummer No God komt dan toch die pas op de plaats. Het nummer klinkt alsof het voor een live publiek is opgenomen en wordt voorafgegaan door het inschenken van een flinke (imaginaire) borrel. De stem van Balbi kan dus ook wat anders aan dan de gecontroleerde harde vocalen. Het nummer is geen ballade, maar Balbi laat horen dat hij ook een goede stem heeft voor rustige stukken muziek. De begeleiding van akoestische gitaren zorgt er voor dat dit een mooie afsluiter is van een stevig album.
In minder dan veertig minuten weet de band de live sfeer van de concerten te vangen. Het zal herkenbaar zijn voor de fans, en voor degene die nu nieuwsgierig is geworden is het een perfecte kennismaking met deze Italiaanse band.
Royal Guard – Lights & Dreams
183
vorig bericht