De band die electro met humor weet te vermengen brengt een nieuwe plaat uit. Elk nummer is een soort van voordracht. Elk nummer bevat een verhaal. De muziek zit ondanks de humor altijd goed in elkaar. Rummelsnuff & Asbach gebruikt daarvoor verschillende instrumenten. Zelfs een harmonica komt voorbij. Blazers gebruikt men bijvoorbeeld ook (op Kreuzheben). Het grote probleem kan zijn dat je Duits erg goed moet zijn om de verhaallijnen te kunnen volgen. Het voordeel bij de muziek is dat je zelfs zonder het Duits machtig te zijn constant met een glimlach naar de muziek zit te luisteren. De combinatie van die gesproken stem en de regelmatig op schlager en simpele electro geïnspireerde muziek slaat telkens weer in als een bom. De stijl van Rummelsnuff & Asbach is op hoofdlijnen al jaren hetzelfde, maar het verveelt nog steeds niet. Dat komt vooral omdat je telkens weer moeite moet doen om de teksten te begrijpen. Daarnaast zit het muzikaal altijd goed in elkaar. Soms helpt de band met wat simpelere teksten en (meezing) refreintjes zoals op Berlinverbot, Interkosmos, Eiorschägge, Feuerwher, Vacances en de ode aan de vuilnisman en schoonmakers in Müllabfuhr. Een enkel minpuntje kent de band ook. Zo zijn Vater, Sauerkraut en Landmann het net niet. Het zijn ballads die net dat beetje oomph missen die deze band zo sterk maakt. Zet Rummelsnuff & Asbach in een kroeg en het wordt direct feest. Zet ze op een groot podium en je krijgt vanzelf een sfeer die vergelijkbaar is met carnaval. De video’s laten de sfeer goed zien van deze act. Dit is humor met een grote H. Die humor gaat over het algemeen wel gepaard met kwaliteit en intelligentie.
Rummelsnuff