Running Wild – Heruitgaven negen Noise-albums

De Duitse heavymetalband Running Wild, de godfathers van de piratenmetal, brengen hun eerste negen albums, uitgebracht bij Noise Records, opnieuw uit. Het zijn de oudste albums van de band, wat dus goed nieuws is voor wie de CD’s of LP’s reeds grijs gedraaid heeft. Het is ook een uitgelezen kans om deze band te ontdekken. Niet alleen omdat Running Wild de erkenning van de huidige generatie metalheads dubbel en dik verdient, maar ook omdat deze albums bijna stuk voor stuk mijlpalen zijn in de Europese metalgeschiedenis. Ook omdat de meeste songs nog helemaal niet gedateerd zijn. En bovendien krijg je bij elk van de heruitgaves nog een pak extra tracks (soms zelfs een extra CD of vinyl) en een pak bijkomende informatie en interviews.
 
Bij de jonge generatie zal Running Wild misschien niet meteen een belletje doen rinkelen. De band kende dan ook zijn opkomst en hoogtepunt zowat dertig jaar geleden. Ze bleven actief tot zowat 8 jaar geleden, maar ondertussen is er al een voorzichtige comeback met weinig, maar wel spraakmakende optredens en af en toe eens een nieuw album.
 
Op het hoogtepunt was Running Wild bijna net zo groot als pakweg Scorpions, Accept of Helloween. Ze verkochten bijna 2 miljoen exemplaren van hun albums, speelden op de grootste festivals en tourden door Europa. Echt doorbreken in het buitenland was moeilijker. Waar Duitse bands als Kreator, Destruction of Primal Fear toch een redelijke fanbasis wisten uit te bouwen in Nederland en de rest van Europa, ging dat bij Running Wild een stuk stroever.  Ze hebben hier overigens nog nooit gespeeld.
 
Nog steeds is een shirt van Running Wild op een groot festival als Graspop, Dynamo of Alcatraz eerder uitzonderlijk. Onterecht. In vele andere Europese landen zijn de metalheads deze band nooit uit het oog verloren, en terecht. Hoewel de bezetting al eens wisselde, was er nooit gebrek aan talent bij Running Wild. Dat hoor je nog steeds terug.
 
Wat nog opvalt bij deze heruitgaves: de zorg die vooral in de jaren ’80 besteed werd aan een album: de samenhang van de nummers, zowel inzake muziek als teksten, de volgorde, de lengte van de nummers en van het album, de moeite en de tijd die ze namen voor de hoes, de tijd die ze namen voor de opnames, … Over alles is lang nagedacht. Er is lang aan gesleuteld tot alles goed zat. Dat zie je vandaag nog zelden.
 
Running Wild werd pas een piratemetalband toen ze hun derde album, Under Jolly Roger, uitbrachten in 1987. En het was nog grotendeels toeval. Slechts één song op dat album, titeltrack Under Jolly Roger, verwijst openlijk naar piraten. Voor Running Wild pasten piraten in het outcast-verhaal van de metal, zoals de biker toendertijd. Maar de artiest die de hoes ontwierp, schilderde wel een piratenschip voor het album. Ongevraagd schilderde hij de band in piratenoutfit voor de achterkant van de hoes. En dat vonden die van Running Wild zo leuk, dat ze die outfit lieten maken en live gingen gebruiken.
 
Het piratenthema is altijd gebleven bij Running Wild, maar ze hebben het nooit uitgemolken. Ze maakten vaker albums met maar één of twee songs op met piraten als thema. Maar ze waren zo wel de inspiratiebron voor Swashbuckle en Alestorm. Die laatsten hebben hen trouwens bedankt in één van hun teksten. Het grootste verschil tussen Alestorm en Running Wild is vooreerst dat de Duitsers geen Engels met Schots accent gebruiken. Het is nog maar sinds Pirates of The Caribbean dat Hollywood ons laat geloven dat alle piraten met een vettig Schots accent praten, terwijl in werkelijkheid piraten net zo goed Nederlands, Spaans of Duits spraken. Voor Running Wild waren de Amerikaanse en Britse bands het grote voorbeeld, en dus zong Rolf Kasparek in mooi Engels.
 
Een tweede opvallend verschil is dat Running Wild nooit synths heeft gebruikt. In de studio werd al wel eens een bulderend kanon toegevoegd aan het geluid, maar verder dan dat ging het niet. Nochtans, als je er wat synths bijfantaseert, kom je behalve bij Alestorm ook uit bij bands als Sabaton en Powerwolf. Running Wild bleef altijd trouw aan zijn eigen geluid dat heel dicht aanleunt bij de klassieke heavymetal van die dagen: AC/DC, Kiss, Saxon, Judas Priest en Iron Maiden.
 
In de periode 1988 tot 1992, op de albums Port Royal, Death or Glory, Blazon Stone en Pile of Skulls waren de teksten vooral gebaseerd op historische gebeurtenissen. Behalve teksten over piraten als Calico Jack, Klaus Störtebeker en de minder bekende Henry Jennings gingen de songs ook over de Wars of the Roses, de Slag om Waterloo of de kolonisatie van de Nieuwe Wereld door de Conquistadors.
 
Om aan te geven hoe groot Running Wild is in Duitsland: bij hun afscheid in 2009 en kort na hun reünie (in 2015) mochten ze headlinen op Wacken. Running Wild-frontman Rolf Kasparek hield in 2016 en 2017 een signeersessie op datzelfde festival, zonder er met de band te spelen. Volgend jaar mogen ze er opnieuw het hoofdpodium afsluiten, zonder dat er een nieuw album in de maak is. Zonder ondersteuning van een tour werd het jongste album, Rapid Foray uit 2016, één van de best verkopende metalalbums in Duitsland. Riding The Storm, het verzamelalbum met het beste uit de negen zopas heruitgebrachte albums, deed het ook al bijzonder goed. En enkele van de heruitgebrachte albums zelf kwamen alleen al door de bestellingen vooraf in de Duitse hitlijsten terecht. De algemene erkenning buiten Duitsland is er sinds de split en de reünie vreemd genoeg wel. Running Wild speelde dit jaar voor het eerst sinds lang opnieuw live: in Spanje, Tsjechië, Zweden en Rusland.
 
Maar terug naar de muziek. Op de negen heruitgebrachte albums is het smullen voor elke liefhebber van klassieke heavy metal. Als je tracks hoort als Beggars Night of Under Jolly Roger in hun originele opname, dan weet je dat je meteen goed zit. Niet elke track op elk album is net zo sterk, maar elk album heeft wel een paar songs waar andere bands dik jaloers op zijn. Luister maar naar White Buffalo, Lions Of The Sea of Bad To The Bone.  Of Adrian SOS, Evil Spirit, Conquistadores, Calico Jack, Billy The Kid, Blazon Stone, Sinister Eyes, Black Wings of Death, … De lijst is lang.
 
Het is hoog tijd dat Nederland (en België) Running Wild in de armen sluit. Wie voorbij de piratenpakjes kijkt, krijgt een band te horen die onder de juiste omstandigheden, ook hier heel groot had kunnen zijn. Het is nog niet te laat. Deze negen hoofdstukken van de Europese metalgeschiedenis kan je gewoon kopen. En geef Running Wild een mooie stek op Dynamo, Fortarock, Alcatraz of Graspop.