rýr – Left Fallow

Duitse instrumentale postmetal klinkt net zo als Nederlandse, Amerikaanse of IJslandse. Bovendien halen veel bands in het genre de mosterd bij dezelfde bronnen. Voor rýr zijn dat ongetwijfeld Pelican, Russian Circles en Neurosis. Veel heavy riffs dus, zoekende ritmes en lange sferische stukken met flink wat duisternis en niet-vrolijke emoties. Netjes zoals het bedoeld is.
Op Left Fallow klinken ze een beetje als Glacier en Turpentine Valley, maar dan wat rafeliger, meer schets dan mooie lijnen. Je wil het soms zelf nog wat oppoetsen als je het hoort. Met zes songs vullen ze bijna een uur en ook dat is perfect wat je verwacht. Het zit allemaal wel goed en er is niet één track die er echt met kop en schouders bovenuit steekt. Of het zou Vanished of Late moeten zijn.
Deze rýr zou een leuke ontdekking kunnen zijn op het dunk!fest, van volgend jaar dan, maar ze kunnen ook nog wat groeien en nog wat  verder opschuiven naar een eigen sound en gezicht. Tussen de release en deze review heeft de bassist de band verlaten, maar dat komt wel goed.
https://ryrpostmetal.bandcamp.com/album/left-fallow