Sabaton – The Great War

Wat opvalt aan de bands die momenteel prime-time menig podium onveilig maken is het feit dat ze nagenoeg allemaal al rond de twintig jaar actief zijn en dat ze werken vanuit een bepaald concept. Avatar doet dat met de heroïsche koning, Behemoth heeft (anti-)religie hoog in het vaandel staan, Amon Amarth bezingt de tijd van de vikingen en Sabaton buigt zich over de geschiedkundige veldslagen. Zo ook op het laatste album The Great War. Op het vorige album The Last Stand eerden ze de laatste strijdkrachten in diverse oorlogen. Op The Great War is het de eerste wereldoorlog die muzikaal in maten en toonsoorten wordt gegoten.
Luisterend naar het album is het op zich heel herkenbaar wat Sabaton ons wederom voorschotelt, maar net als op The Last Stand zijn er subtiele elementen toegevoegd aan de battlemetal waarmee ze heel succesvol zijn en weten de heren toch nog wat te verrassen. Zo sluit het album af met In Flanders Fields waar een dameskoor het strijdgewoel in Vlaanderen bezingt op een ‘hemelse’ manier vol respect. Het doet me in het begin een beetje denken aan The Rose van Bette Midler maar dat doet niets af aan de schoonheid van dit verrassende element. Het ligt in het verlengde van het herenkoor dat Sabaton live op de tour meeneemt en een meerwaarde is voor de complete show in het wereldoorlogdecor. Qua invloed is ook The Red Baron opmerkelijk. Door de aantrekkelijke melodie en het vertrouwde geluid van Sabaton past deze uptempocompositie perfect in het totale plaatje, met dien verstande dat ik Easy Livin’ van Uriah Heep maar blijf horen.
Voor de gelegenheid heb ik de ‘History version’ beluisterd en dat betekent dat iedere compositie ingeleid wordt door een vrouwelijke narrator. Het geeft net wat meer achtergrondinformatie en ik ervaar dat als heel prettig. Zeker ook omdat Sabaton een veelzijdig beeld neerzet van de eerste wereldoorlog. Zo wordt de strijd in Afrika bezongen in Seven Pillars Of Wisdom en krijg je, zoals gewend, een muzikale geschiedenisles. Dat is trouwens knap om het verhaal op deze manier in pakweg 3 à 4 minuten te vertellen.
Behalve het gitaarwerk van Chris Rörland en Tommy Johansson en de pakkende ritmes van Hannes van Dahl versterken de keyboardpartijen van Joakim Brodén geregeld het complete geluid. Luister hiervoor bijvoorbeeld naar het vrij rustige Great War of het meer uptempo Fields Of Verdun. Met The End Of The War To End All Wars zet Sabaton niet alleen vraagtekens bij het voeren van oorlog, maar zet het ook alle bombast in die ze in de studio konden vinden. Het gebruik van een koor is hier zeker een onderdeel van.
The Great War is uiteindelijk een heerlijk Sabatonalbum geworden met veel bombast, een mooie verhaallijn, pakkende refreinen en heerlijke melodieën. Daarmee ligt het mooi in het verlengde van The Last Stand en laat Sabaton horen dat zij onbetwist hun plek op de grote(re) podia verdient.