De Belgische postmetalband Turpentine Valley leerde de collega’s van Sagor Som Leder Mot Slutet kennen toen ze samen speelden op Dunk!Fest in Gent (België) en wat later volgde een korte gezamenlijke tournee door Denemarken. Daar werd deze maand nog een vervolg aan gebreid met nog een gezamenlijke korte clubtournee langs België, Frankrijk en Duitsland. De Belgische halte was in het hoofdkwartier van Dunk!Records, het label van de Turpentine Valley.
Turpentine Valley was zo beleefd of bescheiden om in hun thuishaven als support te beginnen, maar kreeg wel net zo veel speeltijd als Sagor. Het maakte op zich weinig verschil uit, want de meeste muziekliefhebbers waren voor beide bands afgezakt naar Zottegem. De instrumentale postmetal van beide bands ligt dan ook dicht bij elkaar inzake sound, songopbouw en het spelen met de intensiteit. Als muzikant horen ze zelf vooral de (kleine) verschillen in dynamiek, ritmes en lengte van de atmosferische stukken, terwijl voor het publiek toch de overeenkomsten heel duidelijk zijn.
Het Belgische trio bracht een zinderende set met het beste uit hun albums Etch en Alder waarbij het opvalt hoe de band geëvolueerd is in de concertaanpak. Na het uitbrengen van Etch waren ze bij Turpentine Valley toch vooral bezig met het minutieus kopiëren van het album (zoals een ‘etch’ of ets telkens dezelfde afdruk geeft), terwijl ze vandaag al veel losser omspringen met de sound en de structuur (zoals een ets na honderd afdrukken niet meer hetzelfde resultaat geeft als de eerste). Het duurde ook in Zottegem niet lang voor het publiek zich gewillig op sleeptouw liet nemen voor de luistertrip die Turpentine Valley had uitgestippeld, vertrekkend bij Veeleer en afsluitend met Trauma. Turpentine Valley kan je op zaterdag 8 april in Nederland aan het werk zien. Dan spelen ze in het kader van 40 Jaar Oefenbunker in Landgraaf. Niet met hun Zweedse vrienden, wel met hun Belgische collega’s van Astodan (ook heel erg goed).
De twee meest recente albums van Sagor Som Leder Mot Slutet werden gemixt door Magnus Lindberg van postmetal-pioniers Cult Of Luna. Sagor is dan ook al een paar jaarlanger bezig dan Turpentine Valley en toch was Zottegem (na Dunk!Fest) nog maar hun tweede concert buiten Scandinavië. Hun albums hebben ze in de goede traditie van Led Zeppelin, en lekker makkelijk om te onthouden I, II en III genoemd. Uit elk van die drie albums speelden ze in Zottegem enkele nummers. Ze begonnen met Avstånd en Astra uit III en moesten dan twee keer herbeginnen om Vilse goed in te zetten. Maar vanaf daar was iedereen mee, onder meer dankzij een pompende, energieke versie van Avfärd. Bottenlös speelden ze op het einde van de reguliere set op speciaal verzoek van enkele Vlaamse fans die hen reeds volgen sinds Dunk!Fest.
De toegift bestond uit één song van bijna een kwartier: Storm. Nog een verschil met Turpentine Valley: bij Sagor kreeg het publiek wel bindteksten tussen de nummers. Zo verontschuldigden ze zich al meteen voor de moeilijke en lange bandnaam (vrij vertaald: verhalen die naar het einde leiden) en waren ze heel dankbaar voor de kans om in Vlaanderen op te treden.
Het is bij postmetal soms een beetje gissen hoe het publiek het concert beelft, maar als we het succes van de avond mogen afmeten aan het aantal mensen dat iets kocht aan de merch-tafel, was dit voor beide bands een geslaagde start van de tournee.