De metalscene in Noorwegen is aardig vertegenwoordigd maar buiten de blackmetal is het toch nog vrij moeilijk om een plaatsje te bemachtigen. Het was dan ook niet vanzelfsprekend dat Sahg met hun classic doomgeluid in 2006 automatisch mee kon liften op het metalsucces in het thuisland. Toch wist Sahg met het debuutalbum pers en publiek te overtuigen van hun muziek. Niet alleen kwam het album in de albumtop40 terecht, het zorgde er ook voor dat Sahg buiten de landsgrenzen uitgenodigd werd voor diverse (Europese) festivals.
Afgelopen oktober bracht de band het album Born Demon uit via Drakkar Records. Het is daarmee weer zo’n album dat even is blijven liggen, maar toch wat aandacht verdient.
Het album telt tien nieuwe composities en met Fall Into The Fire laten ze horen dat Abraham weet waar hij de heavymetalmosterd vandaan moet halen. Sahg bedient zich hier van een fijne heavymetalbasis en speelt gewoon no-nonsense rock dat gestoeld is op het welbeproefde recept van couplet, een lekker ritme en een aanstekelijk refrein. House Of Worship zet die lijn voort. Het is een compositie die geen uitspattingen kent, maar door de gehele basis netjes inspireert. Daar is het stemgeluid van Olav Iversen mede debet aan. Die kant van de heavymetal komt later nog terug in Evil Immortal en Salvation Damnation. Gewoon sterke composities waarbij drummer Mads Lilletvedt in Salvation Damnation duidelijk laat horen dat hij de stuwende motor is in deze compositie.
Het doomkarakter waar de band zijn wortels mede haalt heeft daarbij ook een belangrijke plaats op het album. Titelnummer Born Demon, Killer Spirit (From Outta Hell) en Destroyer Of The Earth zijn composities die zo uit de tijd van het vroege Black Sabbath zouden kunnen zijn weggelopen. Zwaar, log en overtuigend krijgt de doomrock voldoende aandacht, waarin bij Destroyer Of The Earth een fikse versnelling weer de nodige aandacht vraagt.
Bijzondere composities op het album zijn Black Cross On The Moon. Ook hier is het zware doomkarakter prominent aanwezig, maar het geluid beweegt zich zacht naar de rock van de jaren zeventig. Black Cross On The Moon is sowieso een compositie die je grijpt.
Het andere bijzondere segment op het album is Heksedans dat bezongen wordt in de Noorse taal. Hoewel de zang wat naar achteren is geschoven, is het zeker een belangrijke factor in het totale geluid. Zeker in de samenzang in het nanananana- gedeelte waan je je vijftig jaar terug.
Born Demon van Sahg is zo’n album dat je met het klassieke (doom)geluid meeneemt in een fijne metal-/rocktrance en zeker niet zomaar vergeten of overgeslagen mag worden in dit jaar.