Terug naar de tachtiger jaren is de muziek van Salem UK. Dedringer, Scorpions; dat soort bands moest ik direct aan denken. Bij deze muziek kun je snel aan dertien in een dozijn denken. Er is destijds namelijk ook heel veel van dit genre op de muzikale markt gekomen (en nu nog steeds), wat het nèt niet (of helemaal niet) is.
Na het “foute” draaiorgel intro, pakt het gedreven Rock You me direct helemaal in. Totaal nergens origineel, maar wel enorm catchy; alle clichés zijn aanwezig, inclusief wel heel erg standaard tekst, maar het klopt wel echt tot op de millimeter. Het is bijna formule-muziek. Ook de navolgende stadionrocker Red Light (bedenk de aanstekers er zelf maar bij) heeft inclusief de opbouw van de (zeer fraaie, te korte) solo precies het uitgetekende succes-pad gevolgd, al is het totaalgeluid voor hedendaagse standaarden zo nu en dan een beetje dun. Misschien ook wel passend bij de herinneringen aan de eighties; ook toen was het geluid niet altijd optimaal op het letterlijk dunne en zowaar erg buigzame vinyl. Ik krijg opeens heel veel zin om allerlei oude platen weer eens uit de kast te trekken.
Een lekker galopperende bas geeft het vrij standaard nummer Silverback een aanstekelijke drive. Ook valt hier weer op hoe kundig die solo gedoseerd en afgewisseld wordt in deels heel expressief en deels heel snel technisch spel; indrukwekkend! In Little Miss Fortune is die break die bijna lijkt alsof de plaat overslaat een hele mooie vondst, al is dat “Aaah” koortje wel heel erg a la Flash (Queen). Tien echt lekkere tachtigerjaren melodieuze metal tracks, die allemaal wel ergens aan een klassieker doen denken, voordat we bij (wederom) een stukje draaiorgel uitkomen als slotstuk(je). De zang moet je tegen kunnen, maar ja, aparte, en toch typische metal-stemmen zijn er wel meer. Voor mij is dit een zeer smakelijk tussendoortje dat heel veel herinneringen aan mooie muziek uit de eighties doet herleven. Wel jammer dat deze schijnbaar alleen op CD wordt uitgebracht; dit zou eigenlijk een heuse elpee verdienen!