Home » Sammy Berell – Beyond The Veil

Sammy Berell – Beyond The Veil

door Edwin Knip
328 views 2 minuten leestijd

Het nieuwste album van deze Zweedse gitarist staat weer garant voor spetterende rock.
Berell groeit op in een christelijk gezin, zijn vader is priester. Thuis wordt er voornamelijk klassieke muziek geluisterd.  Mozart, Bach, Vivaldi en Handel zijn altijd wel te horen. Berell wordt al vroeg geinspireerd door deze componisten en begint met het bespelen van diverse instrumenten. Op zijn zesde speelt hij al piano, daarna volgen de fluit en viool. In zijn vroege tienerjaren ontdekt Berell rock muziek. Hij raakt onder de indruk van Van Halen, Dream Theater en landgenoot Malmsteen. Hij begint te drummen maar zodra hij een elektrische gitaar krijgt wordt dat zijn passie.
Berell speelt bij verscheidene bands maar uiteindelijk weet hij in 2017 zijn debuut album Passion Dreams te presenteren. Alle nummers zijn door hem gecomponeerd, hij speelt zelf alle gitaar- en baspartijen alsmede de toetsen. Zelfs de zang verzorgt hij op diverse nummers.
Op het nieuwe album heeft Berell een paar grote namen gestrikt. Zanger Michael Vescera (Yngwie Malmsteen, Loudness), Goran Edman (Yngwie Malmsteen, Kharma) en Daniel Flores (Mind’s Eye, The Murder Of My Sweet) verzorgen de vocalen. Alle instrumenten zijn ingespeeld door Berell zelf.
Het album opent overweldigend met Devil Dance, een stevig uptempo nummer met een enthousiast drumpartij als roffel. Night And Day begint ook met een stevige partij slagen op de drums maar het tempo ligt iets lager. Hierna volgt All The Devine, een instrumentaal nummer waarbij (uiteraard) de nadruk ligt op de lange gitaarsolo’s. Het nummer neemt even wat gas terug na de imponerende start van het album.
Pure is bijna een ballad en zo laat Berell in vier muzikaal verschillende nummers horen wat hij in zijn mars heeft. Angel Of Mercy is dan weer een instrumentaal nummer, er zal later nog een laatste instrumentaal nummer volgen, Sonato Beyond The Veil waarna het album wordt afgesloten met Pegasus War Suite. Dit laatste nummer is vrijwel instrumentaal, Berell weet er nog ergens een koor in weg te werken, maar voor de rest is het veel, heel veel gitaarwerk. Voor de liefhebbers van gitaarrock is dit album een aanrader.

Kijk ook eens naar