Deze band is duidelijk schatplichtig aan acts uit de eerste golf van black metal. Ik heb het dan over een Hellhammer en Venom. Het hoge, thrashy tempo en de vocals die net wat meer Cronos (of hey, Lemmy Kilminster) zijn dan Abbath (o.a. Immortal) of Sigurd “Satyr” Wongraven (Satyricon) dragen hier aan bij. Het knappe is dat zowel vocals als bas en lead gitaar gedaan worden door 1 persoon. De man die zich het black metal pseudoniem King Demogorgon heeft aangemeten krijgt voor de studio opnames wel wat hulp van drummer Miguel Santos en Chris Menta voor de flitsende gitaarsolo’s. King Demogorgon is echter honderd procent de geestelijk vader achter de band, hij schreef alle teksten en muziek.
De charme van het album zit in hem in de aantrekkelijke manier waarop de stijl van de eerste golf vervlochten is met wat meer invloeden uit de tweede golf. Dit horen we vooral terug wanneer de song wat meer tremolo riffs bevat of het tempo wat naar beneden gaat, wat bijna aan doom doet denken. Het aantal blastbeats is vrij beperkt, wat de nummers net iets meer groove geeft dan we gewend zijn in black metal.
Geen slechte plaat in het genre.