R
Onder leiding van zanger Nocturno Culto, echte naam Ted Arvid Skjellum, levert de band al weer het vijfde album af. Naast Sarke speelt Skiellum ook nog steeds in Darkthrone. De nummers op het album zijn inderdaad niet in het hoogste tempo, en er ligt extra nadruk op de gitaarpartijen. Strakke riffs ondersteunen de rauwe ongepolijste stem van Skjellum. Het hele album duurt amper langer dan een half uur, er staan acht aantrekkelijke nummers op. De combinatie van de vocalen, de stevige gitaarpartijen en de ondersteuning door toetsenist Anders Hunstad geven een geheel eigen insteek waardoor het album onderscheidend wordt binnen het genre.
Vrij vertaald betekend de titel van het album Verleden Tijd. De teksten gaan over wezens, plaatsen en locaties die variëren tussen fictie en werkelijkheid, tussen heden en verleden. Niets en niemand heeft iets met elkaar gemeen, en toch hebben ze allemaal dezelfde bijbetekenis van verleden tijd of zelfs een gevoel van extreme oneindigheid. Ook de hoesfoto heeft een diepere betekenis, we zien een oud verweerd mes boven een aantal groeiringen. Het mes is zo gesitueerd dat het een zonnewijzer vormt.
Het album opent met Viige Urh, het titelnummer. Zonder enig spoor van een intro begint het nummer, stevig, rauw en meedogenloos. Je wordt als het ware het album ingetrokken door de band, tegenspartelen helpt niet. Dagger Entombed is een wat duister en onheilspellend nummer met een goede riff. Het rustpunt van het album komt in het nummer Jutul. Haast ingetogen komt het nummer tevoorschijn tussen al het geweld. En de kers op de taart zijn dan de vrouwelijke vocalen in het nummer die een schitterend contrast vormen met de stem van Skjellum.