De vorige keer dat ik Saxon live zag, was in 2013, eveneens in de 013 te Tilburg. Ondanks het feit dat deze mede grondleggers van de New Wave Of British Heavy Metal sinds 1977 bestaan, was het destijds de eerste keer dat ik ze live zag. Dat de ‘oude rotten in ‘t vak’ een show neerzetten die ik me nog steeds kan herinneren maakt dat ik me verheug op vanavond. Want ik ga er eigenlijk vanuit dat ze zichzelf toch minimaal weer gaan evenaren…
Van de twee support acts is het Utrechtse Martyr de eerste band die de avond mag openen. 19:00 uur op een vrijdag is een vrij vroeg aanvangstijdstip wat zich helaas vertaalt in een nog niet bijzonder vol gelopen mainstage van de 013. Toch deert dit Rop en z’n mannen niks, en vanaf het moment dat ze openen met Into the darkest of all realms (inclusief de ‘moeder en dochter’ uit de clip die gedurende dit nummer een prominent plekje op het podium krijgen) gaan de mannen ervoor. Het komende half uur druipt het testosteron van het podium af als alle stoere en macho poses en onderonsjes de revue passeren. Muzikaal gezien zet deze band gewoon een prima heavy metal set neer, maar het is vooral de meerwaarde van het energieke live optreden wat de muziek net dat extra’tje geeft waarvoor je naar een concert gaat. Zittend op de rand van het podium zou de zanger het liefst de barrier willen laten verdwijnen en de aanwezigen bij het optreden willen betrekken.
Met de roots van hun bestaan in de jaren 80 kent de band een lange historie waarin ze verschillende malen uit elkaar gegaan zijn. Sinds 2011 is de band weer solide aan de weg aan het timmeren met het album Are you next, wat dan ook bijzonder goed op de setlist vertegenwoordigd is. Mededeling aan het overgrote deel van support acts: neem eens een kijkje bij deze band hoe je je op het podium moet gedragen, hier kun je nog veel van leren!
Het probleem van een opener die als een wervelwind tekeer gaat: als je hier niet overheen gaat dan valt het op. En dat is helaas precies wat Girlschool overkomt: duidelijk met plezier in het optreden en met de sterke opener Demolition boys lukt het ze toch niet om ook maar enigzins bij de energieke act van de voorganger in de buurt te komen. Met name in de eerste helft van de performance lijkt het alsof het optreden op autopilot afgespeeld wordt. Weinig pogingen tot enige interactie zorgen voor een volle rij bij de bar en een vol rookhok…
Halverwege de drie kwartier durende set lijken de dames pas op dreef te komen, en begint er enig enthousiasme door te klinken. Deze stijgende lijn doorzettend zijn de laatste nummers Race with the devil en Emergency prima afsluiters, maar dit is niet genoeg om het optreden te redden. Het contrast met de voorganger en de langzame start hebben helaas toch een beetje een smet over het optreden gelegd…
Als het wapenfeit van je tour het nieuwe album is, waarom dan niet meteen met het titelnummer openen? Dat is precies wat Saxon vanavond doet, en hoe! Een dikke wall of sound van o.a. de gitaristen Doug en Paul ondersteunt de vocalen van Biff. Ondanks dat deze zanger inmiddels een pensioengerechtigde leeftijd bereikt heeft, is het opvallend hoe z’n stem juist niet geleden heeft in al die jaren: met het grootste gemak worden de uithalen van destijds gehaald.
Ondanks dat de band intussen 39 jaar bestaat en over een discografie van meer dan 20 albums beschikt, beschouwen velen (inclusief mezelf) toch de albums Wheels of steel, Strong arm of the law, Denim and leather en Power & the glory uit begin ’80 als de beste platen van de band. Dit weten ze zelf ook goed, en veel nieuwe nummers worden dan ook met dit oude werk (zeg maar gerust ‘klassiekers’) afgewisseld. Zo krijgen we meteen na de opener al Heavy metal thunder te horen, en niet heel veel later Never surrender en Strong arm of the Law. Pubielksparticipatie om maar zo hard mogelijk mee te zingen gegarandeerd!
Biff neemt tussendoor de tijd om het woord tot het publiek te richten, en doet dit op een evenwichtige manier om het optreden een persoonlijk tintje mee te geven zonder in oeverloos geouwehoer te verzanden. Hij speelt gretig in op A4’tjes die hem vanaf het publiek toegegooid worden met verzoeknummers, en als gehoor gegeven wordt aan het verzoek voor Motorcycle man is het eerste hoogtepunt van de avond een feit!
Vanaf dit moment wordt de setlist helemaal smullen voor de fans van het oudere werk als we via And the bands played on en Dallas 1PM bij Wheels of steel aankomen. Een korte intro op basgitaar en een lang getrokken middenstuk waarin Biff opnames maakt van het publiek en ze aanmoedigt om zichzelf op facebook terug te bekijken, al dan niet met gebalde vuist meezingend zorgen voor hoogtepuntje nummer twee van vanavond. Dit hoogtepunt zal echter nog enige tijd aan gaan houden als blijkt dat we nog twee toegifts krijgen die achtereenvolgens Power and the glory, 747 (strangers in the night), Denim and leather en als allerlaatste afsluiter Princess of the night brengen. Een concert van 2 uur van een band die in topvorm is. Vanavond gaat niemand teleurgesteld naar huis toe!
Setlist Saxon: Battering ram – Heavy metal thunder – Sacrifice – Solid ball of rock – Never Surrender – Chasing the bullet – Stand up and be counted – The Devil’s footprint – Strong arm of the law – Killing ground – Motorcycle man – The eagle has landed – Queen of hearts – And the bands played on – Dallas 1 PM – Wheels of steel – (encore 1) Power and the glory – 747 (strangers in the night) – (encore 2) Denim and leather – Princess of the night
