Vanavond gaat de 013 terug in de tijd. Het podium is ingeruimd voor oldschool heavy metal en met de heren van Saxon en Diamond Head mogen we spreken van een mooie lineup. Jarenlang tourden deze bands al door Europa en anno 2018 zijn ze nog overal op de posters te vinden. Metalheads van weleer hebben zich dan ook vanavond verenigd aan de ingang van de concertzaal in Tilburg. Komen de hits van vroeger weer voorbij? Gaan de koppen op en neer?
Alvorens de twee grote namen op het podium te zien zijn is het aan Armored Dawn om het bal te openen. De Braziliaanse formatie heeft geen makkelijke avond in 013. Hoewel de klok weldegelijk op rock staat en de cliché Heavy Metal klinkt maakt het op het publiek niet zoveel indruk. Kennelijk is men echt naar Tilburg gekomen voor de grote namen en vindt men het belangrijker om met elkaar te praten dan echt aandachtig naar de show te kijken. Ook het vroege tijdstip zorgt er voor dat de zaal nog niet ramvol staat. Bezoekers druppelen langzaam binnen, maar de 013 beleeft een verre van uitverkochte zaal. De bekende trappen zijn afgesloten en ook het balkon is gesloten. Laten de metalheads het een beetje afweten? De set van Armored Dawn is vermakelijk om te zien, maar het is wel erg storend dat de heren tussen de nummers door nauwelijks een fatsoenlijk woordje tot het publiek kunnen richten. De Engelse taal blijkt toch erg lastig.
Na het optreden van Armored Dawn, wat zonder enige aankondiging van het laatste nummer ineens afgelopen blijkt te zijn wordt er snel omgebouwd. De tweede band van vanavond wil ook op tijd beginnen, zodat het schema geen vertraging oploopt. Om klokslag 20.00 uur begint Diamond Head aan hun set en opent met Helpless en wie de bandnaam even niks zegt blijkt toch al snel wat nummers van deze mastodonten te kennen. Op het coveralbum Garage Inc. van Metallica staan een aantal nummers van Diamond Head en dit zorgt ervoor dat er her en der wordt meegezongen, maar daar blijft het dan ook wel bij. Is dan vanavond echt iedereen werkelijk gekomen voor hoofdact Saxon? Diamond Head maakt er ieder geval een heel wat betere show van dan de Brazilianen. De band uit Engeland is natuurlijk al veel langer actief en weet wel hoe ze het publiek kunnen vermaken. Desondanks valt het zanger Rasmus Bom Andersen wel op dat het publiek wat rustig is vanavond. Om de massa meer in beweging te krijgen hebben de heren de bekendste hits voor het laatste bewaard. Zo laat Diamond Head horen dat The Prince na al die jaren nog steeds fier overeind blijft staan, deze hit verveelt nooit, maar de absolute kraker is natuurlijk Am I Evil! Uit volle borst wordt er in 013, wat ondertussen gelukkig wat voller staat meegezongen. De aanvullende woorden “Yes I Am” worden volop meegebruld. De avond lijkt nu pas echt begonnen.
Voor de laatste maal deze avond wordt er omgebouwd en dan is het tijd voor Saxon. Deze Britse Heavy Metal-goden vieren volgend jaar hun 40-jarig jubileum, maar dat schroomt ze niet om nieuwe muziek te maken. Zo bracht Saxon begin februari hun nieuwe album Thunderbolt uit en naar aanleiding van deze release is de band op tour. Op de achtergrond is de cover van het album groots te zien op een gigantische backdrop en ook de introklanken van de show komen van deze nieuwe geluidsdrager. De mannen openen vandaag met de titeltrack van het album en meteen kijkt het publiek aandachtig naar de verrichtingen van de heren. Er is voldoende te zien op het podium en al snel staat Saxon op de rand van het podium, waardoor er al vlug interactie ontstaat tussen publiek en band, de meest ideale manier om er samen een mooie avond van te maken. Daarbij heb je wel extra ingrediënten nodig, maar dat is aan Saxon wel besteed. Publieksfavorieten mogen niet ontbreken en met regelmaat gaan de vuisten de lucht in. Motorcycle Man, een klassieker uit 1980, doet het publiek uit zijn dak gaan en dan moeten er nog vele nummers komen. De zanger lijkt enigszins verbaasd dat her bij een show op “Tuesday night” zo energiek aan toe kan gaan. Kennelijk hebben de fans allemaal hun krachten opgespaard om tijdens Saxon helemaal los te gaan. Het valt wel op dat we vanavond een vrij grijsharige zaal aantreffen, de fans zijn samen met de band opgegroeid.
Het is dan ook mooi om te horen hoe de zanger verhalen vertelt over de tijden van weleer. Zo heeft de band meerdere malen getourd met Motorhead en nu de originele bandleden van deze legendarische formatie er niet meer zijn voelt Saxon zich nog meer vereerd om een nummer aan hen op te dragen. Het noemen van bandnaam Motorhead is overigens al genoeg om het publiek te doen juichen. Juist door deze verhalen aan te halen weet men het publiek naast de muziek nog meer te boeien. Muzikaal is alles tiptop in orde en zelfs de uithalen mogen er zijn. Vooral bij bands die al heel lang spelen wil dat nog wel eens wisselen. Deze frontman mag er zijn en dat wekt ook de nodige sympathie. Ineens valt het hem op dat er een jongetje vooraan tegen de hekken staat. Hij vraagt hoe oud “this young lad” is en al snel blijkt dat de jongste bezoeker 10 jaar is. Alle generaties zijn dan ook vertegenwoordigd in 013 en dat doet Saxon deugd. Ze kondigen dan ook trots aan volgend jaar 40 jaar te bestaan en dit met shows te gaan vieren. Op de setlist prijken heel wat nummers van weleer en als daarbij ook nog de jaartallen worden opgesomd ontstaat er een flinke dosis nostalgie: “Goh is het al zo lang geleden” gaat in menig hersenpan voorbij. Gelukkig speelt Saxon dan ook regelmatig nieuwe nummers en zelfs die worden woord voor woord meegezongen, ze kunnen weinig verkeerd doen vanavond. Trouwe fans hebben een spandoek meegebracht en dat valt de zanger op. Hij wil het van dichtbij zien en niet veel later hangt het over het drumstel heen, met daarbij de belofte dat de fans het na het concert terugkrijgen.
De avond gaat in een sneltreinvaart voorbij, maar gelukkig keren de heren terug op het podium voor een toegift. Met Heavy Metal Thunder hebben ze een goede troef in handen, maar de klassieker Wheels Of Steel levert nog meer applaus op. De Britten hebben de 013 in hun greep en met het afsluitende Denim and Leather komt er dan echt een einde aan deze mooie avond. Wellicht dat dan ook volgend jaar tijdens het jubileum van Saxon de zaal wederom wordt aangedaan. En Rockportaal? Die zijn dan graag weer van de partij!
Foto’s door Patrick Spruytenburg – Rockportaal.nl
