Sommige mensen hebben gewoon wonderlijk veel muzikaal talent en minstens zoveel energie. Floris is zo iemand. Naast zijn bands Meslamtaea, Asgrauw en Sagenland heeft hij er weer een nieuw project bij, Schavot. Op het album neemt hij zowel vocalen als instrumenten voor zijn rekening.
De gekozen aanpak is al snel duidelijk. Dit is een ode aan de “second wave of black metal”. De tijd dat de riffs vooral tremolo waren en de drums klinken als een koektrommel. En potverdorie, wat zijn die blastbeats snel en furieus. Naast dat brute geweld horen we echter ook regelmatig een iets meer orkestrale, sfeervolle aanpak terug. Het is die aanpak die de nummers spannend weet te houden, zonder te vervallen in Dimmu Borgir taferelen. De lo-fi productie weet prima de balans te vinden tussen old school en digitale media. Het klinkt ruw, maar zeker niet alsof het in een kelder is opgenomen. Dat wil zeggen, dit is nog steeds blacker dan black en trve as fvck.
De wanhoop die klinkt in de vocalen passen perfect bij de duistere productie en het artwork van het album. Zoals je al een beetje kunt inschatten op basis van band- en albumnaam handelen de teksten over middeleeuwse sagen. Een pad wat natuurlijk meer black metal bands van eigen bodem zijn ingeslagen, maar het wordt hier zeker zo verdienstelijk gedaan.
Schavot, een beter voorbeeld dat je trve kvlt kunt zijn zonder een kerk in de fik te steken is er bijna niet.
Schavot – Galgenbrok
470
vorig bericht