Energiek, fris en positief. Hoewel de titel en het onderwerp (een meisje dat zich omringt weet door geesten) een donkere onderstroom doen vermoeden blijft dit slechts beperkt tot het rustige ‘Reappear’ en de andere ballad, ’Show Me Love’. Voor het overige is “Ghostory” een opgewekte, erg fijne, electro plaat. Gedecimeerd tot een tweetal, het tweelingzusje van Alejandra Deheza (zang/ bas) doet niet meer mee, levert “Ghostory” een soms zwoele (‘Love Play’) maar ook uiterst aanstekelijke plaat op (zoals op single ‘Lafaye’). Opener ‘The Night’ en ‘Scavenger’ (met lichte wave invloeden) hadden zo van het Franse Mediavolo kunnen zijn (niet dat veel mensen in Nederland die kennen, maar mensen die fan zijn van het Prikosnovénie label weten nu genoeg). Soms zwervend tussen het geluid van Roisin Murphy (ex-Moloko) en een (very) light versie van Fever Ray (zoals op eerder genoemde ‘Reappear’) laat School Of Seven Bells zich muzikaal niet echt vangen. Vreemd, want er zijn toch zoveel overeenkomsten te horen en de muziek is boven alles erg toegankelijk. Opvallend is verder het hypnotiserende ‘White Wind’ en de prima naar een climax opgebouwde afsluiter ‘When You Sing’. “Ghostory” is een toegankelijke plaat en die kwaliteiten worden wel eens onderschat. Iedereen is in reuring wanneer een muzikant moeilijke trucjes laat horen, maar het schrijven van fijn in het gehoor liggende nummers is een kunst op zich. School Of Seven Bells bewijst die met dit album zeer goed te beheersen.