Het mysterie rond SednA wordt hier nog wat groter gemaakt door alles te bundelen in één track van ruim een half uur. Is het dan een album, een EP of een single? Enerzijds is het mooi dat de band dit voorstelt als één aaneengesloten en ondeelbare trip, maar net zo goed hadden ze makkelijk deze ene track kunnen verdelen in drie of vier songs, zonder in te boeten aan intensiteit. De luisteraar kan nu wel voor zichzelf een rustpunt of break als einde of begin van een nieuwe ‘track’ aanduiden. Op hun vorige album, Eterno uit 2016, stond overigens reeds een track van ruim 20 minuten.
Houdt SednA de boog de hele tijd gespannen, is dan uiteraard de vraag. Het is maar wat je ding is. Voor mij komt de Fast Forward-toets heel dichtbij voor het wel heel lange rustige intermezzo dat begint aan minuut 18, omdat de lengte van de ‘pauze’ weinig toevoegt aan het contrast met wat volgt. De band herhaalt wel stukken, maar laat die maar weinig evolueren, zodat het allemaal van de intensiteit moet komen. En dan is 33 minuten wel lang. De galopperende drums in de finale zijn verrassend en leuk, maar komen toch wel te laat om nog te charmeren.
De aanpak is verfrissend en goed bedacht, maar een half uur is toch wel heel ambitieus.
De video bij dit album/EP/Single is overigens slechts bijna zeven minuten. Dat valt dus nog mee.