Wat een stem! Emily Lazar, in haar rol September, klinkt lief, heftig, ruig en ingetogen. Volume 1 is de muzikale omlijsting van het eigen ontworpen stripverhaal. Liefhebbers van industrial rock, alternatieve en moderne hardrock en Gothic metal hebben er met deze band een nieuwe hit bij. De band is al een tijd bezig en zijn duidelijk perfectionisten. Daarom duurde het even voordat deze debuut EP op de markt kwam. Het imago is weloverwogen in elkaar gezet, de productie is moddervet en de muziek is van alle markten thuis (bombastisch als het moet, ingetogen waar het kan en vooral met heel veel power). Waar The Collection nog gezien mag worden als een intrigerende intro gaat de band op Angels Of Dust helemaal los. Dan komt die weergaloze stem van September helemaal tot haar recht. Van mierzoet tot een bijna grunt. Ze kan het allemaal aan. Muzikaal gezien doet het denken aan The Birthday Massacre, maar dan completer, harder (waar het moet) en gevarieerder. De nummers zitten prima in elkaar, waardoor een semi-ballad als Before The Fall glad, maar ook overtuigend klinkt. September Mourning klinkt nergens vernieuwend, luister bijvoorbeeld maar naar de herkenberheid van de intro van Children Of Fate, maar het is allemaal zo goed gedaan dat het nummer zelf fier overeind blijft staan. Feit is eigenlijk dat het enige nummer wat minder uit de verf komt een cover is. Notabene van de klassieker Stand By Me (oorspronkelijk van Ben E. King uit 1961). Dat nummer heeft zich (o.a. ook als uitvoering door U2, Ike & Tina Turner, Green Day of Pennywise) toch bewezen zou je denken, maar eigenlijk klinken de eigen nummers veel beter. Dat zegt iets over de kwaliteit van die nummers. Feit is wel dat September ook dit laatste nummer laat horen dat Skin van Skunk Anansie er een geduchte concurrent bij heeft, want wat een stem!
September Mourning
