Septicflesh – Infernus Sinfonica MMXIX

Er zijn een aantal momenten in mijn leven die in mijn geheugen gegrift staan als ware ze erin gebeiteld. Eén daarvan is het optreden dat ik mocht meemaken van het Griekse Septicflesh. Na het album Codex Omga in 2017 was ik vastberaden om ze een keer live te zien en zo geschiede.
Verwachtingen creëren vaak teleurstellingen, maar daar was bij het optreden van Septicflesh geen sprake van. Van het begin tot het eind leek ik gevangen in een opperste staat van gelukzaligheid en onttrok ik me van de buitenwereld om een set lang me te laten verdrinken in de symfonische deathmetal van dit viertal. Als ik eraan terugdenk stroomt de adrenaline weer hevig door mijn aderen en kan ik het gevoel van toen weer oproepen. Onmenselijk goed.
In februari 2019 deed Septicflesh ook Mexico City aan met de Infernus Sinfonica MMXIX show. Het uitverkochte Metropolitan Theater kreeg met deze show de grootste productie uit de geschiedenis binnen en het geheel is op video gezet. De vier bandleden van Septicflesh worden hier begeleid door 100 muzikanten van de Symphonic Experience Orchestra en het Enharmonia Vocalis Choir en het National University Of Mexico Children’s and Youth Choir. En dan krijg je iets dat het onmenselijke misschien nog verder te boven gaat.
Bij metalbands die samenwerken met orkesten wil het nog wel eens uitpakken in rustige versies van uitstekende composities. Bij Septicflesh blijven de composities sterk en robuust staan en bieden de orkestrale begeleiding en koorzang een extra dimensie aan het totale geluid en daarmee de totale beleving.
Hoewel de band al sinds 1990 bestaat en tien albums op de naam heeft staan, beslaat de show ‘slechts’ composities van de laatste vier albums. Het is daarbij een mix van de albums Communion, The Great Mass, Titan en Codex Omega. Het past allemaal goed in elkaar en ook op beeld (en geluid) blijkt de show van Septicflesh een ervaring te zijn die niet inzakt of dalletjes kent. Het is continu de piek van de berg Athene die bereikt wordt, hoewel ikzelf wel bijzonder gecharmeerd blijf van Portrait Of A Headless Man, Prototype, Communion en The Vampire From Nazareth ..enzovoorts enzovoorts om ze maar allemaal te noemen.
Infernus Sinfonica MMXIX is geen zoethoudertje van Septicflesh. Het is een waardige aanvulling op de discografie en een prachtige live-verslaglegging wat dit viertal weet voor te schotelen. En ik heb deze zin vast al een keer eerder gebruikt maar ook hier geldt: “En het bleef nog lang onrustig”.