Explorer is gecomponeerd en opgenomen over een periode van ruim vijf jaar. Oorzaak daarvan waren (vervelende) persoonlijke omstandigheden van alle vier de bandleden. Het zeer fraaie artwork is afkomstig van de Duitser Alexander von Wieding, onder meer ook verantwoordelijk voor het artwork van Monster Magnet, Brant Bjork en Karma To Burn.
Op een of andere manier kon Explorer mij weinig boeien. Het lijkt alsof de heren maar één kunstje beheersen. En dat kunstje herhalen ze op bijna alle nummers. De gitaristen Leonard Hanks en Jim Way bepalen het geluid van Seven Planets. Onafhankelijk van elkaar speelt ieder een aparte gitaarlijn die af en toe samen komt. Het geluid van de ene gitaar wordt vrijwel onophoudelijk vervormd waardoor je het psychedelische effect krijgt. Het geluid van de andere gitaar klinkt regelmatig overstuurd. Dat is op een paar nummers leuk, maar daarna gaat dat kunstje vervelen. Ook het bedaarde tempo waarin de meeste nummers zich voltrekken draagt niet bij aan de opwinding die de heren op papier hebben. Het was voortdurend wachten wanneer het album écht zou ontbranden.
Positieve uitzondering is het titelnummer Explorer. Daar maakt het oeverloze gesoleer plaats voor een partij lekkere riffs. Ook enkele spannende intermezzo’s, waarbij de gitaar klinkt als een synthesizer, zorgen voor afwisseling wat over het algemeen op dit schijfje ontbreekt. Het afsluitende The Buzzard deed me ook opveren. Dit korte nummer met een punk rock intro is de lont die het album op de valreep nog enigszins doet ontbranden.