Vanaf 1996 timmert Sevendust nu al aan de weg en langzaam maar zeker weet de band de fanschare steeds wat te vergroten. Zeker met het vorige album Kill The Flaw kreeg de reputatie van de band een positieve boost wat zeker ook bevestigd wordt door het aantal streams en views op media zoals YouTube.
Op All I See Is War wordt de luisteraar getrakteerd op 12 nieuwe composities. Dirty is als single naar voren geschoven en behoort toch wel tot de stevige composities. Het gitaargeluid van Clint Lowery en John Connolly ragt lekker door de basis heen en heel kenmerkend voor het geluid is toch het hese stemgeluid van Lajon Witherspoon. Dirty is mooi opgezet, is vrij gemakkelijk te doorgronden en krijgt met het extra gruntgeluid meer diepte.
God Bites His Tongue is wat rustiger van aard en samen met Dirty is het een mooie, maar zeker ook een sterke representatieve aftrap. De riff in deze compositie heeft een wat afwijkend ritme waardoor er een soort spanningsveld ontstaat met de zangmelodie en ritmesectie. En die spanning houdt Sevendust het gehele album wel goed vast. Een spanning die in Cheers wat meer onder de oppervlakte schuilt en daardoor weer zeer radiovriendelijk klinkt zonder het eigen geluid te verloochenen.
In andere composities is die spanning wat duidelijker aanwezig en krijgt Sevendust het voor elkaar om meeslepende composities te schrijven die de nodige scherpe randjes kent. De grunts zijn daar zeker debet aan. Grunts die mooi afsteken tegen het stemgeluid van Lajon dat doet denken aan Corey Glover (Living Colour) of Seal.
All I See Is War is geen heel verrassend album. Het is gewoon in de beste traditie van Sevendust geschreven en kent een hoge consistentie. Fans van Sevendust kunnen het album blindelings aanschouwen en liefhebbers van een goede rockplaat met ballen doen er goed aan om Sevendust aan een nader onderzoek te onderwerpen.