Shadowsphere speelt strakke, melodic death metal en haalt zijn inspiratie uit de (vroegere) albums van In Flames, As I Lay Dying, Machine Head or Testament en doet uiteraard een poging om als zichzelf te klinken. Of dat helemaal lukt laat ik graag aan de luisteraar over. Bij beluistering dwaalden mijn gedachten een paar keer af naar het Deense Hatesphere, waarbij de laatste wat extremer klinkt en Shadowsphere probeert variatie in zijn muziek te leggen met instrumentale akoestische passages en de toevoeging van stem van Patrícia Rodrigues (van ThanatoSchizO) op ‘Sworn Enemy’ en ‘Alone At The End Of The World’. Dat levert boeiende duetten op. Ook is zanger Paulo Gonçalves van aardig wat (scream en grunt-)markten thuis en weet aardig wat afwisseling in stemgeluid te leggen. Geen beginneling, deze jongen.
Hij haalt zijn inspiratie voor de teksten uit persoonlijke inferno’s en vernietiging van leven. In 2007 stond zijn wereld op z’n kop en dat bleek anno 2012 een bron van inspiratie te vormen. “Ik kreeg een retourtje naar de hel aangeboden”, aldus Gonçalves, die zich zelf een betere songschrijver acht als hij boos is. Het is te horen.
Het tempo op deze schijf ligt hoog, waar in de snelle titels een beetje vervlakking op de loer ligt. Niet alleen in de frontale titels, maar ook op het instrumentale INFERNO en The Hurt Locker (gespeeld door ex-lid Davon Von Dave) toont Shadowsphere zijn muzikale vakmanschap.
Toch vreemd, dat deze band in onze contreien niet bekender is. Ik acht ze zonder meer in staat om de Melkweg een avond op zijn kop te zetten.
Titels
1. INFERNO (Intro)
2. Within The Serpent’s Grasp
3. Sworn Enemy
4. Dead Behind My Eyes
5. Suicide Reign Of Salvation
6. Bullet Train
7. The Hurt Locker (Instrumental)
8. Firewalker
9. Gehenna
10. Screaming Silence
11. Alone At The End Of The World
Personeel
Luis Miguel Goulão – gitaar
Ricardo Trincheiras – gitaar
Emídio Ramos – drums
João Sousa – bas
Paulo Gonçalves – keel