Ik sprak Shakey Sue van The Hellfreaks al eerder tijdens de lockdown vanwege het nieuws dat haar band, net getekend had bij het vermaarde platenlabel Napalm Records. Nu is dan het eerste album, Pitchblack Sunset uit. Een fijne aanleiding om nog eens bij te praten met de sympathieke frontvrouw van deze Hongaarse band.
Als eerste praten we even bij over haar geliefde katten. Ze houden zich vandaag rustig, aangezien ze net gegeten hebben. Daarna hebben we het er even over hoe het nieuwe album wat meer metal klinkt dan de eerdere platen. Iets wat wel logisch klinkt nu ze bij een echt metal label als Napalm zitten. Dat is maar zeer ten dele bewust, legt Sue uit. “We mixen gewoon de muzikale stijlen die we leuk vinden. En dat zijn metal, punk en hardcore en wat melodieuze elementen die al gauw het label ‘’pop’’ krijgen. Vooral de teksten zijn wat donkerder, introspectiever en persoonlijker geworden dan de eerdere albums. Dat voelde als een natuurlijke stap en is precies zoals we vinden dat onze teksten nu moeten zijn. We hebben nooit met een bepaald concept in gedachten een plaat opgenomen, echter. Wat we maken komt gewoon natuurlijk uit ons, gebaseerd op wat we interessant en uniek vinden.’’
De stem van Sue lijkt op diverse nummer nogal op die van No Doubt’s Gwen Stefani. Als we daar naar vragen zegt ze, “Ik ben wel een fan geweest van No Doubt vroeger. Sowieso van alle muziek in die tijd. Ik hoor de vergelijking wel vaker en zie het als compliment. Het is een geweldige zangeres.’’
Over teksten gesproken… Vooral de tekst van Old Tomorrows viel me op: ‘’Young mistakers, old days chasers/Lets become generation breakers/Young mistakers, old days chasers.’’ Het is niet makkelijk voor Sue om iets over de betekenis te vertellen. ‘’Het is voor de artiest altijd moeilijk om in andere woorden de tekst weer te geven na er zoveel tijd in gestoken te hebben. Maar het nummer gaat over de verschillen tussen de oudere en jongere generatie. Er is een grote kloof tussen hoe ze denken en leven tegenwoordig. Beiden zouden meer respect van elkaar willen krijgen.’’
Die kloof bestaat gelukkig minder onder metalheads. “Hier in Hongarije heerst een heel andere cultuur dan bijvoorbeeld in Australië of Amerika. Maar door onze liefde voor muziek kunnen we toch gemakkelijk met elkaar praten en hebben we toch dezelfde vibe. Dat is iets magisch.”
Door de inbreng van Napalm sprak Sue de laatste tijd ook met meer dan zestig journalisten uit verschillende landen. Ze is werkelijk vereerd met het feit dat zoveel mensen met haar willen praten over het album. Het valt me dan ook dat haar Engels nog veel meer verbeterd is na ons vorige gesprek. Er komen ook wat Europese optredens aan in Tjechie en Duitsland. Helaas lukt het de band wat minder om voet aan de grond te krijgen in Nederland. Hopelijk draagt dit interview een beetje bij aan de populariteit hier.
Gevraagd wat de toekomst nog meer in petto heeft voor The Hellfreaks vertelt Sue: ‘’Dat kan ik eigenlijk niet zeggen. Zoals eerder gezegd starten we nooit met nieuwe muziek vanaf een bepaald concept. We doen nooit precies hetzelfde in ieder geval. We snappen niet hoe bands keer op keer hetzelfde album kunnen uitbrengen. Het zou ons vervelen en ik zou ongemotiveerd raken. Alles wat ik kan zeggen is dat ik de schreeuwende vocaaltechnieken die ik de laatste vier jaar geleerd heb erg leuk vind. Ik blijf die dus in de toekomst zeker gebruiken. We zullen dus geen ska-album met jazz elementen opnemen in de toekomst.”