Shakra – Snakes & Ladders

Met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk levert Shakra studioalbums af. Bijna twee jaar na High Noon is het tijd voor het elfde album. Het tweede album waarop Mark Fox, na zijn terugkeer, weer de zang voor zijn rekening neemt. Zijn licht rasperige stem past uitstekend in de klassieke (hard)rock van Shakra. Sommige critici verwijten de Zwitsers dat ze misschien heel erg op veilig spelen met hun albums. Volgens mij is het gewoon een goed beproefd recept dat de heren gebruiken om aanstekelijke composities te schrijven. Daarbij teruggrijpend op het hardrockgeluid van de jaren tachtig, maar dan in een modern jasje.
Er wordt daarbij goed gebruik gemaakt van sterke riffs, lekkere ritmes en vertrouwde en aanstekelijke melodieën. Met daarbij soms een flinke knipoog naar het verleden. Opener Cassandra’s Curse refereert sterk naar de Duitse collega’s van Kingdom Come, terwijl Medicine Man doet denken aan Bad Boys Running Wild van the Scorpions. Vooral ten aanzien van de zang en het riffgebruik komt die vergelijking bij mij naar boven.
De liefhebbers van de klassieke rock kunnen zich mooi identificeren met composities als Friday Nightmare, Snakes & Ladders (waarin tegenslagen in het leven metaforisch worden neergezet met het bordspel), Something You Don’t Understand en The End Of Days. Behalve dat de composities je meteen grijpen, hebben de composities de positieve bijkomstigheid dat ze zich snel in je hoofd nestelen en ook van regendag in november iets moois weten te maken.
In Rollin’ neemt Shakra een prettig uitstapje naar de blues. Het geeft de compositie een warm karakter  door een zacht geluid en dito gitaarsolo. Daarnaast wordt er een hogere versnelling ingezet in het meer uptempo I Will Rise Again en wordt er even zwaar ingezet met Fire In My Veins. De Zwitsers pakken even goed stevig uit met daarin de ultieme heavymetalrockriff. Bij voorbaat een klassieker.
Dit staat mooi in contrast met de ballad Open Water, het rustpunt op Snakes & Ladders.
We kunnen concluderen dat Shakra met Snakes & Ladders nog altijd verder gaan op de ingeslagen weg die aan de ene kant veilig is, maar aan de andere kant precies ook datgene biedt waar Shakrafans en rockfans in het algemeen graag naar luisteren. Ik ben in ieder geval blij dat bands als Shakra nog altijd vasthouden aan datgene wat ze goed kunnen en dat is aanstekelijke rocksongs schrijven.