Ze hebben wereldwijd meer dan 10 miljoen albums verkocht, maar in Nederland geen enkele grote hit gehad. Dat wil echter niet zeggen dat je niet populair kan zijn, want anders sta je niet op de mainstage van de 013. Hoewel het concert niet uitverkocht is hebben naar schatting toch zo’n 2000 fans de weg naar Tilburg gevonden. Daarnaast krijgen we een leuk extra’tje: niet een maar twee bands mogen openen. Twee bands die ik niet ken. Twee extra verrassingen dus. Surprise me!
Opener is het Britse alternatieve rock trio Press to MECO. Helemaal vooraan op het podium is de drummer ook meteen de zanger, waarbij hij aan beide zijden geflankeerd wordt door de gitarist en bassist. Ondanks een prima sound valt het optreden een beetje tegen door het ontbreken van een van de belangrijker aspecten van een live show: zeker bij een rockband wil je een een dynamische show zien, en doordat de muzikanten nogal statisch op het podium staan hebben ze moeite om de aandacht na een paar nummers vast te houden, wat gewoon jammer is….
Bijna een kwartier voordat Starset volgens het speelschema moet beginnen staat de band al op het podium, en moeten wij fotografen ons de zaal in haasten om de eerste 3 nummers mee te kunnen pakken. Met een blik van verbazing kijk ik naar het podium als ik mijn plek inneem: ik zie een soort van Stormtroopers met aan de binnenkant kleurig verlichte helmen op het podium staan. Voor kenners van de band uiteraard geen verrassing, maar ik (die de band dus niet kent) sta wel even te kijken. Schermen met visuals op het podium en een dynamische lichtshow vullen het geheel aan, en het verschil met het vorige optreden is een schril contrast!
Ook qua muziek verrast de band mij, er komen er al vrij snel vergelijkingen met bands als bijv. Skillet bovendrijven. Toegankelijke en catchy rock, maar in het geval van Starset verwacht ik dat de religieuze boodschap niet aanwezig is. Goed, dit is een aanname omdat ik mij niet focus op de teksten, maar ik ga er gemakshalve van uit dat marsmannetjes niet de Heer aanprijzen…
Dat de band een kwartier eerder is begonnen wil niet zeggen dat ze ook een kwartier eerder stoppen. Ze willen gewoon een kwartier langer kunnen spelen. Is dat erg? Nou, absoluut niet! Muzikaal een band die zich in een genre bevindt waar meer bands op meeliften, maar die zich toch duidelijk weet te onderscheiden. Een band die zich daarnaast profileert met een aparte visuele show. Tel deze twee dingen op en het is geen verrassing dat dit optreden mij nog wel even bij zal blijven.
Van deze gelikte show gaat de avond over in een testosteron optreden van Shinedown: gelikte outfits worden verruild voor een no nonsense show van harde riffs, stoere poses en vooraal veel interactie met het publiek! Vanaf opener (en eerste singel van hun laatste album) Devil laten deze Amerikanen even aan de zaal weten dat het hun avond is en dat zij de headliner zijn. Nog een tandje strakker en harder dan Starset, die de lat eigenlijk stiekem al verdomd hoog heeft weten te leggen!
Zanger Brent is een echt podiumbeest met oog voor details: naast het opzoeken van de interactie met de (voornamelijk) vele gillende dames vooraan neemt hij ook de tijd om alle fotografen persoonlijk een hand te geven waar hij er goed op let dat niemand overgeslagen wordt. Dit soort kleine dingetjes voorkomen dat een show overkomt alsof er op automatische piloot een aantal nummers afgeraffeld wordt. Dit soort extra’tjes kan ik erg waarderen, het geeft een optreden een persoonlijk tintje.
Ook voor Shinedown geldt: mijn eerste keer live dus qua optreden sta ik hier totaal onbevooroordeeld en mogen de heren hun eerste indruk op mij maken. Het thema van toegankelijke rock zet zich voort, waar niks mis mee is. Minder catchy en wat meer rauwer zet de band de stijgende lijn van de avond voort met een show die staat als een huis. Niet minder dan 17 nummers staan er op het programma en het laatste album Attention Attention is goed vertegenwoordigd met vijf nummers. Anderhalf uur een show met Ballen. Hier zal niemand over klagen. Ik in ieder geval niet!
Setlist Shinedown: Devil – Diamond eyes – Cut the cord – Kill your conscience – The crow & the butterfly – Unity – Bully – Get up – Enemies – State of my head – Black soul – Call me – Second chance – 45 – Simple man – sound of madness – Brilliant.
