Sibiir – Ropes

De Noorse band Sibiir zit qua sound een beetje tussen Kvelertak en Wiegedood in. Maar dan Kvelertak zonder de catchy punk-passages en Wiegedood met minder lang durende afwisseling tussen de trage, atmosferische/postmetal-stukken en de snelle en bijzonder intense passages. Dat soort van blackmetal dus. Oathbreaker is een andere referentie die terecht al eens opduikt. Zelf noemen ze hun muziek blackened hardcore en dat past uiteraard ook als omschrijving.
In hun genre zijn ze bijzonder populair: de voorbije zomer speelden ze zelfs gewoon op Wacken en volgend jaar doen ze een Europese tournee waarbij ze ook Nederland aandoen. The Jack in Eindhoven is dan wel niet meteen de Afas Live, maar als je 15 avonden mag spelen in 8 landen, bij een label als Fysik Format en bij een booker als Seaside Touring zit, dan beteken je wel iets. Hoewel ze in de blackmetal-regionen zitten, is hun brutale maar al bij al melodieuze sound best wel toegankelijk voor de gevorderde metalhead.
Het nieuwe album Ropes kwam eerder dit jaar uit, is de opvolger van hun debuut uit 2016, en is een kopstoot van jewelste. Meer black dan hardcore, hoewel dat laatste er nog wel in zit natuurlijk. Bijna per track wisselt het overwicht van het ene naar het andere. Het uitwerken van de riffs en her hernemen ervan in een net iets andere compositie doet de sound al eens naar postmetal doorhangen. Zanger Jimmy Nymoen doet mij bij momenten wat denken aan Erlend Hjelvik, de eerste (en nog steeds de beste) zanger van Kvelertak.
Het is moeilijk om er één track uit te pikken als ambassadeur van de band of het album. Wil je grofweg het hele spectrum dat Sibiir bespeelt, dan moet je zowel Leeches als Worlds Apart en For The Few bij elkaar optellen. De variatie helpt bij de toegankelijkheid en hoewel de beide hoofdingrediënten (hardcore en blackmetal) zich daar perfect toe lenen, wordt het nooit drammerig. Je zit dit album makkelijk in één keer uit en je wil meteen nog een keer. Dan weet je dat het goed zit. Prima album, prima band. De Noren flikken het ‘m weer.