Anderhalf jaar na het uitbrengen laat de Slowaakse powermetalformatie Signum Regis weer van zich horen met het nieuwe album The Seal Of The New World. Inmiddels zijn de wegen van zanger Mayo Petranin en Signum Regis gescheiden en heeft bassist/oprichter/producer Ronnie König na een uitgebreide zoektocht op Youtube Jota Fortinho gevonden die zichzelf presenteerde met het zingen van covers. Wat Ronnie vooral aansprak was het grote bereik van het stemgeluid van Jota dat overeenkomsten vertoont met het bereik van zanger Göran Edman. De nieuwe bijdrage van Jota zorgde ervoor dat Signum Regis als vanzelf lijkt terug te keren naar het stevige powermetalgeluid uit de beginjaren. Met de eerste single en opener van het album Kings Of The Underground wordt dat ook wel duidelijk. Opgezweepd door het drumgeluid van Jaro Jancula is Kings Of The Underground een opzwepende compositie geworden waarin alle muzikanten volledig tot bloei lijken te komen.
Prisoner’s Elegy is minder snel bij aanvang en het is vooral de riff van Filip Kolus die het krachtige karkater vorm geeft. De veelzijdigheid van de nieuwe zanger Jota Fortinho komt volledig tot zijn recht waarin er soms zelfs raakvlakken zijn met Bruce Dickinson. Gevoed door een strakke ritmesectie mag gitarist Filip Kolus zijn gitaarspel ook hier even laten floreren. Dat komt gelukkig vaker naar voren. In I Always Go All-In soleert hij binnen een hemelse setting dat het een lust is om vanuit zijn solo weer toe te werken naar een steviger stuk muziek.
Het lijkt dat een religieuse invloed zijn uitwerking heeft op de muziek van Signum Regis. The City Of God en Shalom hebben kenmerken van een mooie powerballad waarin vooral de volle zang een extra dimensie toevoegt aan het geheel. The City Of God wordt gevolgd door The Seal Of the New World kent snelle stukken, maar de meerlaagse muziekervaring doen denken aan de muziek van Theocracy. Een band die nauwe banden heeft met Signum Regis. Dat gevoel keer terug in Never Surrender.
Vanaf A Memory speelt Signum Regis lichtelijk op veilig door zeer toegankelijke powermetal ten gehore te brengen. Daar is op zich niets mis mee want het is allemaal mooi opgebouwd en couplet en refrein wisselen elkaar mooi af. Maar het zorgt er wel voor dat de muziek in het midden van het album geen echte uitschieters kent en een beetje voorbij gaat zonder dat je het door hebt. In de composities laat toetsenist Jan Tupy degelijk muziekspel horen en ook gitarist Filip Kolus zet in Let Freedom Ring een zeer mooie gitaarsolo neer.
Het album sluit Signum Regis echter stevig af met Scheme Of Lies. Het ritme van gitaar en drum/bas en de zanglijn liggen naast elkaar in een passend doch verschillend tempo. Het past allemaal in elkaar als puzzelstukjes en in de refreinen marcheren ze eensgezind naast elkaar verder. De gitaarsolo is er één met diverse gezichten en spreekt aan om zoals eerder op het album samen lijkt te smelten met de basismelodie.
The Seal Of A New World laat de kwaliteit van Signum Regis zeker horen. De nieuwe zanger Jota heeft een veelzijdig stemgeluid en de composities zijn degelijk opgebouwd in de beste powermetalomgeving. Het midden van het album is wellicht wat té veilig en te toegankelijk vorm gegeven waardoor hier de accenten wat weg lijken te vallen. Over de hele linie is het echter een sterk album dat de discografie van de band een extra mooi hoofdstuk biedt.
Signum Regis – The Seal Of A New World
406
vorig bericht