Sink The Ship – Persevere

Sink The Ship is een viertal uit Cleveland (Ohio) dat in 2012 is opgericht. Twee jaar later bracht de band een eerste EP uit en in 2018 komt de Sink The Ship, als belangrijke nieuwkomer bij het SharpTone Recordslabel, met het eerste volledige album. Een album dat in dertien composities laat horen waar de band voor staat. En ik moet zeggen, dat dat best een bijzonder geluid is. Zelf zeggen ze erover dat ze sterk beïnvloed zijn door post-hardcorebands, maar ook door de huidige metalbands.
Alle invloeden bij elkaar geraapt en gemixt komt Sink The Ship daarop met een geluid dat enerzijds heel erg ‘poppy’ en melodieus naar voren komt. Anderzijds is duidelijk dat de hard-/metalcore van grote invloed zijn (geweest) in het schrijfproces. Zo is het geluid op Persevere een mix van de poppyrock van bijvoorbeeld 5 Seconds Of Summer en gaan ze via Green Day en Trivium richting de metalcore zoals deze door bijvoorbeeld Bleed From Withing neergezet wordt. Dat kan resulteren in een vlees-noch-kip album, maar ik moet zeggen dat het geluid van Sink The Ship toch wel aantrekkelijk is en juist door deze mengeling fris, eigenzinnig en stevig klinkt.
Het mainstreamgeluid komt sterk naar voren in composities als Second Chances, Out Of Here en Trust Your Gut om er een paar te noemen. Allen melodieuze vrolijke composities die gesierd worden door een stevige grunt die het geheel stevig verankerd neerzet. In Out Of Here past een stevige riff uitstekend in het plaatje en biedt het wat lagere tempo tevens wat extra zwaarte.
In Domestic Dispute (ft Bert Poncet) glijdt het geluid wat meer richting Green Day om in Everything (ft Levi Benton) meer de metalcorekant op te gaan met in het verlengde hiervan Nail Biter.
Hoewel de melodie zeer nadrukkelijk aanwezig is met heldere clean vocals, ligt het zwaartepunt in Put Up Or Shut Up en titelnummer Persevere meer in het hardere gedeelte en is de grunt het centrale punt waaromheen de rest is neergezet. De refreinen zijn daarom meer lichtvoetig maar liggen dicht tegen de metalcore aan. Vooral Persevere ligt goed in het gehoor door een ferme breakdown die ingeleid wordt door lekker drumwerk. Het gebruik van de breakdown met bijpassende riff en dito dieptepuntje komt ook in Exposing The Hype mooi naar voren.
Persevere is een album dat je kunt aanspreken, maar je kunt er even zo goed helemaal niets aan vinden. Ik houd het bij het eerste. Juist doordat de melodieuze clean vocals zo prominent de mainstreamkant op gaan, is het contrast met de zwaardere grunt-/metalcorepartijen lekker groot waardoor je meegenomen wordt in de heerlijke frisse refreinen terwijl je daarna stevig met beide voeten op de grond wordt gezet en juist die contradictie, noem het paradox, maakt het geluid van Sink The Ship prettig om te ervaren.