Skeletal Remains is sinds 2011 uitgegroeid tot een van de meest geliefde nieuwe old school death metal bands. Met Fragments of the Ageless komt de band alweer met full-length nummer vijf op de proppen. Heeft de band verrassingen in petto of blijven deze getalenteerde schoenmakers bij hun spreekwoordelijke leest?
Opener Relentless Appetite laat er direct geen gras over groeien. Men trekt van leer met in your face death metal en die typische monotone, lekkere grunt van frontman Christian Monroy. Het gitaartandem schittert hier; smaakvolle riffs wisselen zich af met holbewoner stukken en geweldige solo’s. Dat de band bij Morbid Angel in de schoolbanken heeft gezeten is overduidelijk. Ook bands als Deicide, Pestilence en Malevolent Creation hebben hun invloed gehad op de heren uit California. Dit is dan ook goed terug te horen in de sterke vervolgtracks Cybernetic Harvest en To Conquer the Devout.
De band laat op deze plaat precies horen wat de fans willen. Compromisloze old school death is dus het devies. Het bijzonder hoge niveau dat de gitaristen tentoonstellen en een uitmuntende productie van meester Dan Swäno springen beide in het oog. De productie past perfect bij de stijl. Een en ander voelt ‘old school’ maar is tegelijkertijd genoeg ‘front-and-center’ om de bruutheid van de nummers kracht bij te zetten. Ook het drumwerk van heerschap Pierce Williams valt in positieve zin op. De man blaast werkelijk als een bezetene over de ketels. Puntje van kritiek is wel dat met 45 minuten de plaat ietwat aan de lange kant is. Verminous Embodiment en afsluiter Messiah of Rage verdwijnen bijvoorbeeld toch makkelijker uit het geheugen dan waarschijnlijk de bedoeling was.
Hoogtepunt op het album is buiten de eerste drie tracks het ongelofelijk toffe Unmerciful. Een zeven minuten durend epos dat overtuigd met een heerlijk lager tempo en zeer smaakvol soleerwerk. De andere topper op de plaat is vreemde eend in de bijt …Evocation (The Rebirth). Een volledig instrumentaal nummer die een op de rest van de plaat ongeëvenaard staaltje kunst- en vliegwerk van de gitaristen ten gehore brengt. Het nummer doet qua songwriting en keuze in riffs iets moderner aan. Het past de band wonderwel, wat de vraag openlaat of men hier meer mee gaat experimenteren. Wellicht dat op album zes enige aanpassing op de formule verwacht kan worden. De band is het zeker niet nodig, maar het zou geen onbegrijpelijke stap zijn na vijf albums vol formulaire death metal.
Al met al brengt Skeletal Remains met deze Fragments of the Ageless een extreem solide plaat uit. Een plaat die fans van de band en old school death metal in het algemeen blindelings aan kunnen schaffen. Van echte evolutie of vernieuwing is in de verste verte geen sprake hier. Toch geldt voor dit album het aloude spreekwoord; if it ain’t broke, don’t fix it!