Skeptical Minds – Een Interview Met Michel En Karolina

Naar aanleiding van de release van het album Omega Thanatos werd het tijd om de band eens aan de tand te voelen.
Wie heeft de naam van de band bedacht, en hoe zijn jullie op deze naam gekomen?
Michel: Toen we een naam moesten bedenken, hebben we een brainstorm sessie belegd. Dat is de manier waarop wij werken, zo doen wij dat ook als we nu een titel voor een nieuw album moeten bedenken of wat dan ook. De nummers van ons eerste album gaan over verschillende vrouwen. Elke vrouw kon een gewoon persoon zijn, zoals wij en andere mensen haar zien. Achter dat beeld zit datgene wat we willen weten, hoe leeft deze persoon, wat zijn de angsten en pijnen, hun wonden. De verborgen kant van een persoon, dat is waar het om gaat. Wij wilden het eerste beeld niet geloven, dat zou niemand moeten doen. De eerste indruk laat NOOIT de echte persoon zien, het is alleen datgene wat die persoon je wil laten zien, een topje van de ijsberg. Toen kwam Skeptical Minds, wij geloven niets op het eerste gezicht, we zijn sceptisch en willen achter dat masker kijken. Dat idee hielden we in gedachten, wat we zien is nooit de hele waarheid. Dat is zo in onze songs, maar ook in het echte leven, op tv, in bladen, overal. Als je de waarheid wilt weten, moet je achter de maskers kijken, en je niet laten leiden door je eerste indruk.
Het album Omega Thanatos is het derde volledige studio album. Zijn er nummers opgenomen die niet gebruikt zijn op dit album?
Michel: Om eerlijk te zijn, ja. Zoals je weet, is dit album een concept album, gekoppeld aan een stripboek. Zowel het album als het boek vertellen hetzelfde verhaal, echter op twee verschillende manieren. Het verhaal is opgedeeld in elf hoofdstukken, en we schreven dan ook elf bijbehorende nummers. Gaandeweg het proces realiseerden we ons dat de toon van de nummers niet paste bij de sfeer van de definitieve tekeningen. Wat we nodig hadden was meer duisternis, meer mysterie om de nummers perfect aan te laten sluiten bij het visuele gedeelte.
De meeste nummers zijn toen aangepast, of herschreven. Dat betekent dan ook dat sommige nummers voor een toekomstig album gebruikt kunnen worden. Ik weet alleen niet zeker of we dat gaan doen, omdat deze nummers gerelateerd zijn aan het boek. We zullen wel zien of de nummers op een toekomstig album passen. Op dit moment is het veel te vroeg om dat te zeggen, het hangt van zoveel factoren af, ideeën, inspiratie enzovoort. Op dit moment zitten deze nummers in mijn ‘nieuwe ideeën’ map :-), daar hou ik alle nieuwe ideeën en nummers bij elkaar.
Schrijven jullie de nummers samen als band, of is er één persoon die daarin de leiding neemt?
Michel: Normaal gesproken schrijf ik de volledige demo’s, op de tekst na. Daarna werken we deze nummers als band uit. We bekijken het hele nummer, en daar waar nodig worden drums, bass, melodie lijnen of wat dan ook toegevoegd. Dan, als alles klaar is en iedereen heeft zijn deel bekeken, is het tijd om te oefenen. En dan volgt de opname in de studio. Karolina schrijft de teksten, en dan is het nummer af!
Terwijl ik luisterde naar het nummer Thanatos sloot ik m’n ogen, en deed als of ik een ouderwetse zwart wit film bekeek, kun je je dat voorstellen? Het nummer is zo afwijkend ten opzichte van de andere nummers op het album.
Michel: Inderdaad, ik ben blij dat je het zo zegt. Het was precies die sensatie die we het nummer wilden meegeven, net als op sommige instrumentale stukken in het nummer Horror Show. Ik ben een groot fan van de oude zwart wit horror films, ik hou van de sfeer die ze toen konden creëren met alleen maar schaduwen, toneelspel en muziek. Ze hadden toen nog niet alle FX apparatuur die we nu hebben. Ze speelden met onze verbeelding en konden zo een erg morbide of enge atmosfeer oproepen.
Dat is wat ik probeer te voelen, en ik probeer het in de nummers te stoppen als ik ze schrijf. Ik schrijf over het algemeen in het holst van de nacht, in absolute stilte. Een donkere en zieke gedachte of een dito sfeer met onverwachte wendingen, komt makkelijker als je ‘s nachts schrijft, geloof me. Ik denk dat ik deze dingen niet op een zonnige dat kan schrijven, nooit, je hebt de duisternis van de nacht nodig. Alleen dat, of een donkere kamer met weinig licht, geloof me, op zo’n moment ga je automatisch duistere dingen componeren.
Thanatos is een soort nummer dat nooit op een regulier album van Skeoptical Minds zal staan. Maar op dit album, mede door het boek, past het. We wilden het album schrijven als een soundtrack bij het boek. Dan ben je vrij om van je standaard pad af te wijken en nieuwe dingen te onderzoeken. Hetzelfde geldt voor DecaDance, het meisje gaat een Disco bar in, en toen was het vanzelfsprekend om een disco nummer te maken. We hadden in eerste instantie meer een Skeptical Minds nummer, maar dat paste niet. Het boek gaf ons de richting aan, en we pasten de nummers aan zodat het een soundtrack zou worden. Daarom voelde het aan alsof je naar een oude zwart wit film aan het kijken was.
Heeft het album uiteindelijke geleid tot het eindresultaat dat iedereen in gedachten had?
Michel: Absoluut, het oversteeg onze verwachtingen. Onze samenwerking met Alain Poncelet (de ontwerper van het boek) was fantastisch. We hadden hooggespannen verwachtingen over het stripverhaal, en hij had hooggespannen verwachtingen over de muziek. Hij was verbaasd en blij met het resultaat, en wij ook. We volgden en creëerden het project stap voor stap. We wilden proberen om alles zo goed mogelijk onder controle te houden. Ook wilden we het resultaat zo hebben zoals we wilden, en niet zomaar iets uitgeven waar we niet volledig tevreden over zouden zijn. Daarom moesten we ook meer dan de helft van de nummers herschrijven, om ze perfect aan te laten sluiten bij de tekeningen. Enige frustratie zou betekenen dat het album niet uit zou komen. We moesten alle pijnplekken wegpoetsen, en dat deden we, één voor één. Uiteindelijk was iedereen tevreden en trots op het resultaat. Toen besloten we pas om het album uit te brengen.
Uiteraard heb je altijd een idee in het begin, en je hoopt op z’n minst om je verwachtingen te halen. Maar zoals ik al eerder zei, we zijn allemaal blij dat dit project onze stoutste verwachtingen overtroffen heeft. We zijn erg trots op de kwaliteit en het niveau van de productie van dit album.  Om eerlijk te zijn, dit hele project was bedoeld als eenmalig, maar de ervaring en het resultaat heeft ons zoveel goed gedaan, dat we besloten hebben om het avontuur een vervolg te geven. Omega Thanatos zal een vervolg krijgen, daar hebben we al over gediscussieerd. In de nabije toekomst zullen Skeptical Minds en Alain Poncelet weer samen verbonden zijn aan Omega Thanatos. Blijf ons volgen dus, want meer vertel ik niet.
Wat zijn de favoriete nummers van de band op dit album?
Michel: Het is erg moeilijk om die vraag te beantwoorden. Ik weet haast zeker dat geen enkel bandlid deze vraag zal beantwoorden zonder eerst vijf minuten nagedacht te hebben. Elk nummer is zo verschillend, en we hebben zoveel input van elk bandlid in elk nummer, dat het moeilijk is om te kiezen Als ik moest kiezen, zal het denk ik Horror Show zijn. Dat nummer herbergt alle muzikale invloeden die we op dit album gebruikt hebben. En als je van oude zwart wit horror films houdt, de instrumentale stukken passen daar perfect bij. Ik denk dat dit nummer vrijwel compleet is en heel goed zowel Skeptical Minds als het stripboek kan vertegenwoordigen.
Gaat de band in 2016 nog optredens verzorgen in Nederland?
Michel: Jazeker! De eerste show zal zijn op het Haunted Festival, op 17 april in Den Bosch. Daarna zullen meer optredens volgen. In 2016 zullen we het album hoofdzakelijk in de Benelux promoten, en op een paar plekken daarbuiten.
Karolina, heb je ooit iets opgenomen als Karolina Vel Death? Was dit een band, of een solo act?
Karolina: Nee, tot op heden heb ik hier nog niets voor opgenomen. Ik was het toen wel van plan, ik was op zoek naar muzikanten om mijn nummers mee te spelen en op te nemen. Skeptical Minds was op dat moment op zoek naar een zanger, we kwamen elkaar tegen en door de drukte met de band zijn mijn solo projecten een beetje vertraagd. Maar de nummers liggen er nog, het was en is mijn solo project en er zal zeker wat van uitkomen in de nabije toekomst.
En wat is het verhaal achter Sacrum Of Elegy?
Karolina: Toen ik in Ierland was, heb ik deel uitgemaakt van deze band, daar heb ik goede herinneringen aan overgehouden. Ik heb veel geleerd van ze, het was mijn eerste kennismaking met de muziekwereld. Het project is beëindigd, maar het was een goede start en leerschool.
Zijn de teksten die je schrijft gerelateerd aan voorvallen in je echte leven?
Karolina: Soms wel, soms niet. Als een dichteres heb ik de mogelijkheid om gebeurtenissen zo aan te kleden dat je je kunt afvragen of het echt of niet echt is. Realiteit komt de verbeelding dan tegen, ze kunnen beide aanwezig zijn. Of niet.