“I don’t think anyone can just make the music that Skindred makes”. Aan het woord is zanger/frontman Benji Webbe van Skindred. De band uit Wales die inderdaad een unieke blend van rock/metal/reggae weet neer te zetten. Wat de band voor elkaar krijgt bij de diverse optredens zijn de glimlachen op de gezichten van het publiek. Het is dan ook bijna vanzelfsprekend dat het achtste album van de band de titel Smile heeft meegekregen.
De band heeft al menigeen klassieke rockcompositie op zijn naam staan en op het nieuwe album voegen ze er nog een aantal aan toe. Our Religion is er daar één van. Traag bewegend weet de band een vette groove neer te zetten en daar zijn gitarist Mikey Demus, bassist Daniel Pugsley en drummer Aray Goggin sterk verantwoordelijk voor. Al riffend en ondersteunend geven ze zanger Benji de perfecte voedingsbodem voor een slepende rockcompositie. Met de single Gimme That Boom doen ze er nog een schepje bovenop. De compositie was geschreven in de laatste opnamedagen, maar hakt er meteen in. Ik kan me voorstellen dat de Smile op de gezichten van het viertal bij het schrijven meteen verscheen. Het heeft een megadansritme en de groove zorgt ervoor dat lichamen onwillekeurig gaan bewegen. Live is dit bij voorbaat een hit en uiterst succesvol. De groovende hits golven als een vette branding over je heen bij het horen van Set Frazers. Nog zo’n hitsingle die enigszins in het verlengde ligt van Gimme That Boom. De bijzondere zang van Benji tilt de compositie verder op. Zeker in de sterke refreinen en pompende coupletten waarin enige reggae en hiphopachtige elementen aanwezig zijn. Maar daarover later meer. Het album kent met de afsluiter Unstoppable namelijk nog een kraker. Skindred verrmengt hier diverse muziekstijlen tot één glooiende en glijdende muzieksensatie.
Smile wordt verder gevuld met aantrekkelijke rocksongs waarin het tempo precies goed is en de melodie aantrekkelijk is vormgegeven. Luister maar eens naar Life That’s Free, State Of The Union. Maar ook Black Stars past in dit rijtje. Het intro heeft wat weg van Michael Jackson, maar al gauw beweegt het zich naar een stuk muziek dat doet denken aan de Red Hot Chili Peppers.
Kenmerkend voor het geluid van Skindred is toch wel de invloed van de reggae en de hiphop. De hiphop (manier van zingen van Benji) krijgt goed vorm in Addicted en If I Could. Dit is crossover zoals het ooit bedoeld is, waarin rockakkoorden vermengd worden met een goede melodie en een hiphopachtige manier van zingen. Het refrein nodigt sterk uit tot meezingen en het contrast tussen de coupletten en de melodie in de refreinen maakt van If I Could een sterke compositie.
Ten aanzien van de reggae kun je niet om de single L.O.V.E (Smile Please) heen. Alles in het eerste couplet is super lazy en de aanzet tot de reggae is overduidelijk. Hoewel mijn voorkeur niet bij de reggae ligt, is deze single een compositie waar je enorm blij van wordt en meedeinen en -zingen onweerstaanbaar is. In het daaropvolgende This Appointed Love krijgt de reggae nog een stevigere impuls. Het aantrekkelijke ligt hier in de opbouw waarbij stevige rockelementen gaandeweg ingebed worden in het totale geluid. Dat is in Mama wat minder aan de orde, maar tegen de tijd dat Mama langskomt, krijg ik de glimlach al niet meer van mijn gezicht.
Smile is een mooi nieuw album van Skindred waarop ze precies doen waar de band voor staat. Dit album is een mooi aanvulling op al de muziek die deze band uit Wales al heeft uitgebracht en heeft zeker alweer wat nieuwe klassiekers voor de band in zich.