“Handover” klinkt toegankelijker dan al het eerdere werk van Skinny Puppy. Niet dat er single materiaal opstaat, want daarvoor ontbreekt het aan (wel heel) simpele deuntjes. Vreemd om te ontdekken dat het laatste album van OhGre (solo project van zanger Ogre) eigenlijk meer vervreemdend (maar zeker niet beter) klinkt dan “Handover”. Normaal gesproken is dat toch andersom. Skinny Puppy heeft zich verder ontwikkelt in de richting die ze al eerder hebben ingezet. Dit keer is het echter een voltreffer op alle vlakken geworden. Daar waar eerdere pogingen hun muziek toegankelijker te maken deels nog wel eens faalden is het met “Handover” gelukt om een uitgebalanceerd album te maken. Hardere nummers blijven lekker in je hoofd hangen, zoals het overweldigende ‘Icktums’, ’Gambatte’ en het lekker doordreunende ‘Village’ (hallo, dansvloer). Als Skinny Puppy echter vaart terug neemt blijft de kwaliteit en afwisseling gewaarborgd. Het grote verschil is dat de nummers nu binnen een bepaald kader blijven waar het in het verleden nogal eens alle kanten op kon springen. Luister bijvoorbeeld maar eens naar “Vyrisus”, opener ’Ovirt’, het catchy ’Collurblind’, de ballads ‘Wavy’ en ’Ashas’. Het blijft echter typisch Skinny Puppy. Zeker als je het bevreemdende, maar leuke ‘Brownstone’ hoort of de geluiderupties tijdens afsluiter ‘Noises’ waarin cEvin Key zich volledig mag uitleven.