Eigenlijk hoeft Skunk Anansie geen introductie meer. Voor al diegenen die het toch gemist hebben; Skunk Anansie is de band achter (alternatief) hit succes nummers als ‘Weak’ en ‘Hedonism’. Een alternatieve rockband met ballen die vooral boven de middelmaat uitsprong door de indrukwekkende zangeres Skin. Tenger, maar met een grote mond en veel volume. In de positieve zin van het woord welteverstaan. Na een periode uit elkaar te zijn geweest keerde men in 2010 terug met het tegenvallende “Wonderlustre”. Des te meer reden om met “Black Traffic” eens goed uit te pakken. En dat doet men dan ook. Helaas regelmatig iets te geforceerd wat de sfeer van de plaat niet altijd ten goede komt. Het harde (metal-achtige) ‘I Will Break You’ laat Skin veel te veel pijnlijk voor de oren krijsen. Nummers als bijvoorbeeld ‘Sad Sad Sad’, ‘I Believed In You’ en ‘Satisfied’ hebben wel de energie en power die we gewend zijn van Skunk Anansie, maar niet de inventiviteit van hun begindagen. De stem van Skin komt tot volle wasdom wanneer er wat gas terug genomen wordt. Luister bijvoorbeeld naar ‘I Hope You Get To Meet Your Hero’ en ‘Our Summer Kills The Sun’. Jammer echter dat het verder, net als afsluiter ‘Diving Down’, behoorlijke cliché rock ballades zijn. Opvallend is de klassieke bombast in een popmuziekjasje van ‘Drowning’. Geschreven voor de hitlijst. Het doet zelfs een beetje Muse-achtig aan. Zonder het overigens te benaderen, want daarvoor is het te glad. Hetzelfde geldt voor ‘This Is Not A Game‘, terwijl het daaropvolgende ‘Sticky Fingers‘ de goodwill weer enigszins teniet doet door hard, ongenuanceerd en een beetje te simpel te klinken. “Black Traffic” ademt nog steeds niet de grandeur die het werk uit de jaren negentig wel in zich had. Toch is “Black Traafic” een handreiking naar de die-hard fans in sfeer, energie en kracht.