Skyforger + Finsterforst + Enisum + Helsott – Dynamo (Eindhoven) 25/10/2019

Pagan metal… Dat garandeert bezoekers met dreadlocks, wijde broeken en veel armbandjes. Oh, en natuurlijk veel zwarte T-shirtjes, maar dat spreekt weer voor zich. Maar liefst vier bands op het podium die elk een heel andere vorm van pagan metal te brengen. Net zo divers als de landen waar ze vandaan komen.
Het Amerikaanse Helsott moet helaas voor een vrij lege zaal spelen. Jammer, want de death metal sound van deze band is de moeite waard. Denk een beetje aan een Amon Amarth maar dan wat donkerder en met pagan invloeden. Vocalist Eric Dow heeft een brute stem en doet niet onverdienstelijk zijn best het kleine publiek toch enthousiast en luidruchtig te krijgen. Extra goed zijn de nummers waar zijn brute growls afgewisseld worden door de meer cleane vocals van de gitarist. Bonuspunten voor Eric’s armband die een plekje blijkt te bevatten voor een klein flesje alcohol.
Het black metal antwoord op pagan metal komt van het Italiaanse Enisum. Dat ze into Moeder Natuur zijn zoals echte pagans betaamd blijkt wel uit het feit dat de microfoonstandaard een heuse boomstronk is. Mooie afwisselende nummers met een sterke opbouw worden gepresenteerd met gepaste passie en de voor black metal kenmerkende minimale communicatie met het publiek. Helaas worden ze wel wat geplaagd door technische pech, zoals een onderdeel van de drumset die omvalt en een weigerende gitaar waardoor die snel gewisseld moet worden. Respect echter voor het feit dat de mannen gewoon stoïcijns door blijven spelen. Mijn favoriete band van de avond.
Een iets feestelijker voorkomen heeft het Duitse Finsterforst, ondanks de zo duister klinkende naam. In hun matchende houthakkersbloesjes zijn ze een opvallende verschijning. De extra pagan touch komt van de zwarte vegen op hun gezichten en armen. Grappig ook dat hun fans in de zaal ook een dergelijke outfit hebben aangemeten waardoor ze nog herkenbaarder zijn als in een T-shirtje met hun naam.  Ze kiezen er overigens voor hun meer carnavaleske nummers (zoals Das Schlimmste Ist, Wenn Das Bier Alle Ist) over te slaan en gaan toch wel voor het zwaardere werk uit hun repertoire. Enigszins jammer want wellicht had er dan wat meer actie in het publiek gezeten, anderzijds positief om dichter bij de sfeer van de andere bands te blijven en niet voor de makkelijke weg te gaan. Sympathieke gasten trouwens, blijkt als ik ze later nog even in de zaal spreek.
De aanblik van Skyforger doet je meteen terug gaan in de tijd. De kostumering van de band laat duidelijk hun Letse invloeden zien. Ik ben blij verrast dat live de gitaren toch zeker de grootste rol spelen in de set. Persoonlijk ben ik niet de grootste fan van teveel fluiten en doedelzakken op het podium. Niet dat ze ontbreken, tenslotte is het pure pagan folk metal wat deze mannen brengen, maar het gaat niet ten koste van het metal geluid. Overigens is aan het enthousiasme van het publiek en de drukte in de zaal prima te merken dat dit wel de band is waar de meeste mensen voor kwamen.