Slift is een Frans trio dat reeds een lange weg heeft afgelegd. Hun nieuwe album heet Ilion (naar de Griekse naam voor de stad Troje) en het is een eclectische mix van genres en ritmes geworden. Zelf omschrijven ze het als een huwelijk van metal met psychedelische rock en postmetal en dat is niet ver van de waarheid.
Het overheersende geluid op dit album is een tweekoppige draak: tegelijk zo massief als een muur en tegelijk zo kolkend als een onrustige oceaan. Het Franse trio verwijst naar Godspeed! You Black Emperor, Goat en naar …And You Will Know Us By the Trail of Dead, maar het zou zo maar eens kunnen dat deze Fransen de mosterd gehaald hebben bij een rits Belgische bands, denk dan in de richting van Amenra, Brutus, Psychonaut of Oathbreaker.
De intensiteit van de muziek ligt constant hoog, experimenten worden niet uit de weg gegaan en toch staan er vooral heel vertrouwde ritmes, riffs en progressieve elementen op het menu van Slift. De songpbouw is soms wat warrig, maar het klinkt wel heel organisch. Het is niet dat ze gewoon wat stukjes achter elkaar geplakt hebben.
Wat wel speelt is de hoge inwisselbaarheidsfactor. Je kan het album tien keer beluisteren en denken dat je helemaal mee bent met alle nummers, en dan toch zal je moeite hebben om een los fragment te kunnen toewijzen aan een bepaald nummer. Maar je kan er ook voor kiezen om je hierin onder te dompelen zonder te letten op de pauzes die het begin en einde van de tracks afbakenen. Dan zit je echt op een leuke rollercoaster.
De beste tracks, met ook een duidelijke graad van herkenbaarheid, zijn Confluence en Uruk. Ilion is een fijn album van een band die in Nederland best nog wat meer aandacht verdient.